مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Analysis of Hydraulic Stress Effects on the Performance of Water Distribution Networks Using Interval Analysis and Optimization Approachتحلیل اثر تنشهای هیدرولیکی بر عملکرد شبکههای توزیع آب با استفاده از تحلیل فاصله و رویکرد بهینهسازی1168690110.22093/wwj.2018.97826.2487FAعادل مرادی سبزکوهیدانشجوی دکترا، گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایرانعلی حقیقیدانشیار، گروه مهندسی عمران، دانشکده مهندسی، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایرانJournal Article20170910Hydraulic analysis of pipe networks is generally done considering certain values for independent parameters of the system such as roughness of pipes, nodal demands, etc. Such analysis would inevitably lead to certain hydraulic responses of the system, i.e. nodal pressures, etc. This is while, inherent uncertainties associated with independent parameters as expected stresses, spread over the system and result in hydraulic stress in nodal pressure heads as dependent uncertainties. Using optimization tools, this study presents a reliable approach based on interval analysis to deal with these uncertain hydraulic stresses. In the proposed approach, the optimization problem is formulated in a manner that the nodal demands, roughness of pipes and water levels in elevated tanks would be the decision variables while extreme nodal pressures for unknown intervals are explored as the objectives functions. The large number of junctions in the case of real pipe networks, leads to inefficient iterative use of single objective optimization engine. In order to this problem, this study exploits a many-objective approach with an appropriate performance. Applying the proposed approach on a real pipe network shows that ±15% variation in nodal demands and pipes’ roughness in addition to ±1m in water levels might produce hydraulic stress in pressure heads from -13.7% to +10.2% with regard to the crisp values. In such a condition, it is possible for 125 junctions out of 128, to fail in satisfying the minimum required pressure head. It is demonstrated that the proposed approach has acceptable accuracy for analyzing hydraulic stress in real water distribution networks.<strong>در تحلیل هیدرولیک شبکه خطوط لوله، پارامترهای مستقل شبکه از جمله زبری لولهها و تقاضای گرهها عموماً بهصورت مقادیر قطعی تلقی میشوند. این رویکرد برخورد قطعی</strong><strong>،</strong><strong> به ناچار به حصول نتایج قطعی برای پاسخهای هیدرولیکی شبکه از جمله هد فشاری گرهها منجر خواهد شد. این در حالی است که در واقعیت، ذات غیرقطعی بسیاری از این پارامترها سبب میشود که تغییرات قابل انتظار آنها در قالب تنش، در شبکه منتشر شده و بروز عدم قطعیت و تنش در پاسخهای هیدرولیکی شبکه را به دنبال داشته باشد. برای تحلیل این تنشها در پژوهش حاضر به ارائه یک رویکرد بر مبنای روش تحلیل فاصله و استفاده از بهینهسازی بهعنوان ابزار حل مسئله پرداخته شد. در این روش، بهینهسازی به گونهای فرموله شد که مصارف گرهی، زبری لولهها و تراز آب در مخازن هوایی متغیرهای تصمیمگیری مسئله تعریف شده و بازه نامعلوم فشار هر یک از گرههای شبکه بهعنوان اهداف مسئله جستجو شود. از سوی دیگر، تعداد زیاد گرههای مصرف و اجرای تعداد زیادی مدل بهینهسازی تک هدفه بهصورت متوالی، زمان زیادی را میطلبد. برای رفع این معضل، در این پژوهش از یک روش بهینهسازی چندهدفه با کارایی مناسب استفاده شد. اجرای روش پیشنهادی روی یک شبکه واقعی مورد مطالعه نشان داد که اعمال 15 درصد تنش در تقاضای گرهها و زبری لولهها و 1 متر در تراز سطح آب مخازن هوایی، باعث ایجاد تنش هیدرولیکی در هد فشاری گرهها از 7/13- تا 2/10 درصد نسبت به هد فشار قطعی میشود بهطوری که در عمل امکان شکست برای تأمین حداقل فشار مجاز طراحی در 125 گره از 128 گره مصرف وجود دارد. نتایج نشان داد که روش ارائه شده در این پژوهش از دقت قابل قبولی در تحلیل تنشهای هیدرولیکی شبکه برخوردار است.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_86901_8409d74df4fc13aa8057d07faaf9eef8.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Optimizing Direct Contact Membrane Distillation by RSM for Water Reclamation from Effluent of the RO Unit at Esfahan Refineryبهینهسازی تقطیر غشایی تماس مستقیم بهوسیله RSM در بازیافت پساب واحد RO پالایشگاه اصفهان17278580610.22093/wwj.2018.105519.2538FAمحمد عبادیدانشجوی دکترا، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایرانمحمد رضا مزدیان فرددانشیار، گروه مهندسی شیمی، دانشگاه کاشان، کاشان، ایرانمجید علی آبادیاستادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد بیرجند، بیرجند، ایرانJournal Article20171112Considering the challenges faced and emphases being put in the last two decades on the water consumption at Esfahan Oil Refining Company (EORC), substantial efforts were made on its optimization and recovery of effluent from various unit operations. The effluent re-use from the Reverse Osmosis (RO) unit, collected at the evaporating pools was considered in this research, using membrane distillation, as a modern desalination approach to recover water. In this study, RSM modelling was employed for optimization and prediction of membrane distillation operating conditions on the brackish effluent output from the RO unit at EORC. Tests were carried out on a flat module with 80cm<sup>2</sup> effective surface area using micro porous commercial PTFE membranes based on PP. Effects of three parameters of feed temperature, and flow rate as well as permeate temperature on the permeate flux were investigated using the Design Expert software. Software modelling results indicated that feed temperature had the largest influence in increasing the permeate flux (almost twice the effect of permeate temperature and feed flow rate). The maximum optimized permeate flux in the test range investigated was 59.67 L/m<sup>2</sup>h with 0.9570 desirability at feed temperature of 70°C, permeate temperature of 15°C and feed flow rate of 2L/min. This research showed that direct contact membrane distillation (DCMD) could successfully be employed for water recovery from the RO outlet effluent at EORC. Optimization of operating condition at Esfahan climatic condition can be achieved using software modelling.<strong>با توجه به اهمیت و حساسیت آب در پالایشگاه اصفهان در دو دهه گذشته، تلاشی مستمر در بهینهسازی مصرف آب، بازیافت و احیای پسابهای حاصل از واحدهای مختلف عملیاتی صورت گرفته است. پساب واحد اسمز معکوس، که به استخرهای تبخیری پالایشگاه میریزد</strong><strong>،</strong><strong> در کانون توجه پژوهشگران برای بازیافت آب قرار گرفته است. یکی از روشهای مدرن برای افزایش بهرهوری در بازیافت آب شور، روش تقطیر غشایی است که در این پژوهش بهمنظور بازیافت پساب شور مورد توجه قرار گرفت. در این پژوهش، مدلسازی </strong><strong>RSM</strong><strong> بهمنظور بهینهسازی و پیشبینی شرایط عملیاتی تقطیر غشایی پساب لبشور خروجی واحد </strong><strong>RO</strong><strong> پالایشگاه اصفهان مورد مطالعه قرار گرفت. آزمایشها با استفاده از غشای میکرومتخلخل تجاری پلیتترافلرواتیلن بر پایه پلیپروپیلن و با ماژول غشایی صفحه تخت با سطح مؤثر غشایی هشتاد سانتیمتر مربع انجام شد. در این پژوهش اثر سه فاکتور دمای خوراک، دبی خوراک و دمای تراویده، بر شار تراویده با استفاده از نرمافزار </strong><strong>Design Expert</strong><strong> مطالعه شد. نتایج حاصل از مدلسازی نرمافزاری نشان داد که دمای خوراک بیشترین تأثیر را در افزایش شار تراویده دارد بهطوری که میزان تأثیر آن بیش از دو برابر اثر دمای تراویده و دبی خوراک است. مقدار بیشینه شار تراویده بهینه در محدوده آزمایشها </strong><strong>L/m<sup>2</sup>h</strong><strong> 67/59 با درجه مطلوبیت 957/0 در شرایط عملیاتی دمای خوراک 70 درجه سلسیوس، دمای تراویده 15 درجه سلسیوس و دبی خوراک 2 لیتر بر دقیقه تعیین شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد روش تقطیر غشایی تماس مستقیم میتواند با موفقیت بهمنظور بازیافت پساب خروجی </strong><strong>RO</strong><strong> پالایشگاه اصفهان بهکار گرفته شود. بهینهسازی پارامترهای عملیاتی در شرایط اقلیمی گرم و سرد اصفهان نیز با استفاده از مدلسازی نرمافزاری قابل محاسبه است.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_85806_3fa1a2b7bbf4aa8d6345e0c9daf8606b.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723A Novel Method in Designing Process Water Consumption Network in Oil, Gas and Petrochemical Industriesروش نوین در طراحی شبکه مصرف آب فرایندی در صنایع نفت، گاز و پتروشیمی28388781810.22093/wwj.2018.101905.2512FAابراهیم رخیدهدانش آموخته کارشناسی ارشد، بخش مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانرضا اسلاملوئیاندانشیار، بخش مهندسی شیمی، دانشکده مهندسی شیمی، نفت و گاز، دانشگاه شیراز، شیراز، ایرانJournal Article20171022Integrated management of water supply and wastewater treatment has an essential role for reduction of cost of supplying water and treating water effluents of industrial process plants. Several approaches have been proposed for optimal design of water networks in oil, gas and petrochemical industries. Each of these methods have their advantages and drawbacks. In the present study, a general and simple method is proposed for integrated design of non-isothermal water networks that consists of two stages: (1) designing of integrated water networks by using the concentration potential method, and (2) applying pinch algorithm to develop the energy network related to the designed water network at the first stage . Also, for verification of the suggested method an industrial case study has been investigated. The results of applying the proposed method on the industrial case study have been compared to those of obtained by heuristic based techniques at 2014. This comparison shows that the non-isothermal water network designed by our method has lower total annual cost with respect to water and energy consumption. The essential merit of the method presented in this study is the development of a general and new algorithm for conceptual design of non-isothermal water networks in petrochemical, oil and gas process industries. The amount of consumed water and the total annual cost in the designed network, based on the proposed method, are 77.28 (Kg/s) and 7942<br /> ($/y) respectively, and in the network presented based on the previous method are 88.28 (Kg/s) and 8427 ($/y) respectively.<strong>بهمنظور کاهش هزینههای تأمین آب و تصفیه پساب, مدیریت یکپارچه آب یکی از موضوعات مهم واحدهای فرایندی بهشمار میرود. چند دیدگاه در راستای طراحی بهینه شبکه مصرف آب در صنایع نفت, گاز و پتروشیمی ارائه شده است. هر یک از این دیدگاهها دارای نقاط ضعف و قوت مخصوص به خود هستند. در پژوهش حاضر راهکاری عمومی و در عین حال ساده بهمنظور طراحی یکپارچه شبکههای مصرف آب در حالت ناهمدما پیشنهاد شد که دارای دو مرحله میباشد: (1) طراحی شبکه یکپارچه مصرف آب با استفاده از روش پتانسیل غلظتی، و (2) طراحی شبکه انرژی مربوط به شبکه مصرف آب طراحی شده در مرحله قبل با استفاده از روش گرافیکی پینچ. همچنین بهمنظور اعتبارسنجی و ارزیابی الگوریتم دو مرحلهای پیشنهادی, از یک مثال صنعتی استفاده شد. نتایج اعمال روش پیشنهادی بر روی این واحد صنعتی با نتایج روشهای مبتنی بر قوانین فرایندی اعمال شده بر این واحد در سال 2014 مقایسه شد. شبکه مصرف آب طراحی شده با این روش در حالت ناهمدما در مقایسه با شبکههای طراحی شده با روشهای دیگر، از نظر مقدار آب و انرژی مصرفی دارای هزینه سالانه کمتری است. از نتایج مهم این پژوهش توسعه یک الگوریتم جامع و جدید بهمنظور طراحی مفهومی شبکههای مصرف آب در حالت ناهمدما در صنایع فرایندی نظیر صنایع پتروشیمی و پالایشگاههای نفت و گاز است.</strong><strong>مقدار آب مصرفی و هزینه سالانه کل در شبکه طراحی شده بر اساس روش پیشنهادی به ترتیب (</strong><strong>Kg/s</strong><strong>) 77/28 و </strong>($/y)<strong>۷۹۴۲ و در شبکه ارائه شده بر اساس روش قبلی به ترتیب </strong><strong>(</strong><strong>Kg/s</strong><strong>) </strong><strong>78/28 و</strong>($/y)<strong>8427 است.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_87818_11f1e0d5b39dc977cfdf3b24846b1d88.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Removal of Carbamazepine through Electrochemical Peroxidation and Optimization of Removal Conditionsحذف ماده دارویی کاربامازپین با روش پراکسیداسیون الکتروشیمیایی و بهینهسازی شرایط حذف39488782910.22093/wwj.2018.98099.2491FAمصطفی تیزقدم غازانیاستادیار، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران0000-0003-1918-608Xمحمد جواد کاظمیدانشجوی دکترای مهندسی محیط زیست، آب و فاضلاب، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایرانJournal Article20171026Pharmaceuticals and micro pollutions have been regularly flushing into water resources through municipal and industrial wastewater plants. This problem therefore, needs more attention. Conventional water and wastewater treatment plants couldn’t eliminate these pollutions and it needs advanced treatment, otherwise humans and animals’ health would be in danger by them. Advance oxidation processes have the ability of removal of Pharmaceuticals like Carbamazepine. And in this study, Carbamazepine removal has been examined through Electrochemical Peroxidation process at optimum pH(e.g. pH=3), also other effective operation conditions include contact time, current density, hydrogen peroxide and proportion of iron to hydrogen peroxide have been optimized through surface response method by Design Expert software. After experiments was completed, results have been analyzed and correlation coefficient of 94 percent computed, and proportion of iron to hydrogen peroxide has been identified as the most effective parameter in Carbamazepine removal. To achieve a removal more than 90%, 13 solutions have been predicted by different operation conditions. The best scenario with 98% desirability, was 67.5 minutes contact time, 26 mM hydrogen peroxide concentration, 14.75 mA current density and 0.002 proportion of iron to hydrogen peroxide. <strong>با گسترش صنعت و شهرنشینی، ورود آلایندههای نوظهور و میکروآلایندهها به منابع آب از طریق فاضلابهای شهری و صنعتی افزایش یافته است. با توجه به این</strong><strong>که تصفیهخانههای آب و فاضلاب کشور بیشتر از روشهای متداول استفاده میکنند</strong><strong>،</strong><strong> امکان حذف این نوع آلایندهها وجود ندارد، بنابراین انسان و دیگر موجودات زنده در معرض آلودگی قرار دارند. روشهای تصفیه پیشرفته فاضلاب مانند اکسیداسیون پیشرفته توانایی حذف مواد دارویی مانند کاربامازپین را دارند. در این پژوهش از روش پراکسیداسیون شیمیایی در </strong><strong>pH</strong><strong> بهینه 3 و شرایط مختلف آزمایشگاهی با پارامترهای موثر زمان، دانسیته جریان، پراکسید هیدروژن و نسبت آهن به پراکسید هیدروژن که از طراحی آزمایش روش پاسخ سطح حاصل شده، برای حذف کارمابازپین استفاده شد. پس از آنالیز نتایج با ضریب همبستگی 94 درصد مشخص شد نسبت آهن به پراکسید هیدروژن، تأثیرگذارترین عامل مستقل است و پس از آن بهترتیب برهمکنش نسبت آهن به پراکسید هیدروژن با دانسیته جریان و برهمکنش پراکسید هیدروژن با نسبت آهن به پراکسید هیدروژن و برهمکنش زمان با نسبت آهن به پراکسید هیدروژن بیشترین تأثیر را بر فرایند حذف کارمابازپین دارند. در پیشبینی دستیابی به حذف بالای 90 درصد، 13 حالت با شرایط محیطی مختلف وجود دارد که با توجه به شرایط مورد نظر قابل انجام است. شرایط بهینه برای دستیابی به حذف 90 درصد در زمان تماس 5/67 دقیقه و غلظت پراکسید هیدروژن 26 میلی مولار و نسبت آهن به پراکسید هیدروژن 002/0 و دانسیته جریان 75/14 میلیآمپر با قابلیت اعتماد 98 درصد قابل دستیابی است.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_87829_29e1b2605cdb941c6ede30f62edff703.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Removal of Tamoxifen from Aqueous Solutions Using Magnetite Nanoparticles Modified with PAMAM: Study of Equilibrium and Kineticحذف تاموکسیفن از محیطهای آبی با استفاده از نانوذرات مگنتایت عاملدار شده با هیدروکربنهای درختسان: مطالعه تعادلی و سینتیکی49608689210.22093/wwj.2018.114301.2592FAمهرناز قوچیاندانشجوی دکترای تخصصی، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانسهیل سبحان اردکانیدانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده علوم پایه، واحد همدان، دانشگاه آزاد اسلامی، همدان، ایران0000-0002-6038-0514همایون احمد پناهیاستاد، گروه شیمی تجزیه، دانشکده علوم پایه، واحد تهران مرکزی، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایرانلعبت تقویدانشیار، گروه محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران0000-0002-4973-318Xامیر حسام حسنیاستاد، گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، واحد علوم و تحقیقات، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران0000-0003-2569-5446Journal Article20180110The drug residues as a contaminant in water resources can lead to risks for humans and other biologists. Therefore, removal of them from the effluents is essential for environmental protection. Therefore, this study was conducted with the aim of evaluation of the removal efficacy of tamoxifen from aqueous solutions using magnetite nanoparticles modified with PAMAM. In this study, magnetite nanoparticles modified with PAMAM were synthesized by co-precipitation method and used as an adsorbent for the removal of tamoxifen from aqueous solution. Magnetite nanoparticles modified with PAMAM characterized using X-ray diffraction (XRD), scanning electron microscopy (SEM), pHpzc, Fourier transform infrared spectroscopy (FTIR), and vibrating sample magnetometry (VSM) analysis methods. We used UV–visible spectrophotometer to determined tamoxifen in the solution at 236 nm. The results showed that removal efficiency increased until 0.03 g adsorbent, pH =7.0 and 40 min contact time. Also, the adsorption process followed the Freundlich adsorption isotherm and pseudo-second-order kinetic model. Based on the results it can be admitted that the magnetite nanoparticles modified with PAMAM can be used as an effective and available absorbent to remove tamoxifen from sewage and pharmaceutical wastewater.<strong>باقیمانده داروها بهعنوان ترکیبات آلاینده در منابع آبی منجر به ایجاد خطر برای انسان و دیگر جانداران میشود. بنابراین برای حفظ محیط زیست حذف آنها از فاضلاب امری ضروری است. لذا این مطالعه با هدف بررسی کارایی حذف داروی تاموکسیفن توسط نانوذرات مگنتایت عاملدار شده با هیدروکربنهای درختسان از محلول آبی انجام شد. به این منظور جاذب بهروش همرسوبی شیمیایی سنتز و کارایی آن در حذف دارو مورد ارزیابی قرار گرفت. ویژگیهای ظاهری جاذب با استفاده از میکروسکوپ الکترونی روبشی (</strong><strong>SEM</strong><strong>)، دستگاه پراش پرتو ایکس، </strong><strong>pH</strong><strong> نقطه صفر (</strong><strong>pHpzc</strong><strong>)، طیف مادون قرمز،<br /> آنالیز </strong><strong>TGA</strong><strong> و منحنی </strong><strong>VSM</strong><strong> بررسی شد. غلظت باقیمانده تاموکسیفن در محلول آبی توسط دستگاه اسپکتروفتومتر در طول موج 236 نانومتر خوانده شد. نتایج بیانگر آن بود که با افزایش زمان تماس تا 40 دقیقه، مقدار </strong><strong>pH</strong><strong> برابر با 7 و مقدار جاذب تا 03/0 گرم، کارایی حذف تاموکسیفن از محلول افزایش مییابد. همچنین پیروی فرایند جذب از ایزوترم جذب فروندلیچ و مدل سینتیکی شبهمرتبه دوم به اثبات رسید. با استناد به نتایج میتوان اذعان کرد که از نانوذرات مگنتایت عاملدار شده با هیدروکربنهای درختسان میتوان بهعنوان یک جاذب مؤثر و در دسترس برای حذف باقیمانده تاموکسیفن از فاضلاب و پساب شرکتهای دارویی استفاده کرد.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_86892_6d64a2cb00df695c7be78b8e2f69fc51.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Study on Polyaniline-tin(II) Molybdophosphate Nanocomposite Efficiency on Removal of Reactive Orange 122 dye from Aqueous Solutionsبررسی کارایی نانوکامپوزیت پلیآنیلین مولیبدوفسفات قلع (II) در حذف رنگزای راکتیو نارنجی 122 از محلولهای آبی61728688810.22093/wwj.2018.99450.2498FAمریم بهشتی کیادانشجوی کارشناسی ارشد، گروه شیمی کاربردی، دانشکده علوم پایه، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایرانپروین غربانیدانشیار شیمی، گروه شیمی کاربردی، دانشکده علوم پایه، واحد اهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اهر، ایرانJournal Article20170926In the last few years, color removal from textile industries has been given much attention because of its potential toxicity and visibility problem. There have been various promising techniques for the removal of dyes. Adsorption is one of the most popular, effective and economic methods. Nanocomposite of polyaniline-molybdophosphatetin(II) was synthesized by polyaniline and molybdophosphatetin(II) via simple and easy method and was characterize by FTIR, XRD, FESEM, TEM, BET and EDS. Then, the efficiency of synthesized nanocomposite was investigated on the removal of Reactive Orange 122 dye. FESEM and XRD data reveled that the size of nanocomposite was 80 nm and its structure was amorphose. As results, dye adsorption onto nanocomposite was reached to equilibrium at 40 min. Also, its removal increased by increasing of nanocomposite dosage and decreasing of pH and dye concentration. Isotherm adsorption studied cionfirmed the Reactive Orange 122 dye adsorption onto polyaniline-molybdophosphatetin (II) was obeyed Langmuier isotherm and the maximum adsorption capacity for removal of Reactive Orange 122 dye by polyaniline-molybdophosphatetin(II) was obtained about 47.42 mg/g. The maximum removal of Reactive Orange 122 dye (87.56%) by polyaniline-molybdophosphatetin(II) was obtained at pH =2, 0.1g/250ml of nanocomposite, and 50mg/L of dye concentration.<strong>در سالهای اخیر توجه زیادی بر روی حذف رنگ از پسابهای صنایع نساجی صورت گرفته است که نه تنها بهدلیل سمیّت این پسابها بلکه بهدلیل ظاهر ناخوشایندی است که به پساب میدهند. روشهای مختلفی برای حذف رنگ مورد استفاده قرار گرفته است. یکی از رایجترین روشهای مؤثر و ارزان قیمت، فرایند جذب سطحی است. در این پژوهش نانوکامپوزیت پلیآنیلین- مولیبدوفسفات قلع (</strong><strong>II</strong><strong>) به روش ساده و مقرون به صرفهای سنتز شد. برای شناسایی نانوکامپوزیت سنتز شده از آنالیزهای دستگاهی </strong><strong>FT-IR</strong><strong>، </strong><strong>XRD</strong><strong> ، </strong><strong>EDS</strong><strong>، </strong><strong>BET</strong><strong>، </strong><strong>TEM</strong><strong> و </strong><strong>FESEM</strong><strong> استفاده شد. سپس کارایی نانوکامپوزیت تهیه شده در حذف رنگزای راکتیو نارنجی 122 بررسی شد. نتایج حاصل از </strong><strong>SEM</strong><strong> نشان داد که اندازه ذرات در حدود 80 نانومتر بوده و ساختار آن با توجه به طیف </strong><strong>XRD</strong><strong>بهحالت آمورف است. نتایج نشان داد که فرایند جذب در 40 دقیقه به تعادل میرسد و مقدار حذف با افزایش دز جاذب افزایش و با افزایش غلظت رنگزا و </strong><strong>pH</strong><strong> کاهش مییابد. مطابق نتایج ایزوترم جذب سطحی، جذب رنگزای راکتیو نارنجی 122 بر روی نانوکامپوزیت پلیآنیلین مولیبدوفسفات قلع </strong><strong>II</strong><strong> از ایزوترم لانگمیر تبعیت میکند و حداکثر ظرفیت جذب رنگزا توسط 42/47 میلیگرم بر گرم بهدست آمد. نتایج آزمایشها نشان داد که 1/0گرم از نانوکامپوزیت قادر به حذف 56/87 درصد از رنگزای راکتیو نارنجی 122 در غلظت اولیه 50 میلی</strong><strong></strong><strong>گرم در لیتر و در</strong><strong>pH</strong><strong> برابر 2 است.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_86888_3ad209e9054dc50597bccd15c3a5a149.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Effect of Surfactant Concentration on Zeolite Modification for Nitrate Removal and Its Simulation with Kinetics Models and ANFIS in Fixed-Bed Columnبررسی اثر غلظت سورفکتانت بر اصلاح زئولیت در حذف نیترات و شبیهسازی آن با مدلهای سینتیکی و ANFIS در ستون با بستر ثابت73868689110.22093/wwj.2018.110863.2567FAجمال عباس پلنگیدکترای آبیاری و زهکشی، گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایرانمحمد علی غلامی سفیدکوهیدانشیار گروه مهندسی آب، دانشکده مهندسی زراعی. دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایرانمحمدعلی بهمنیاراستاد، گروه خاکشناسی دانشکده علوم زراعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران0000-0001-8804-8479Journal Article20171215Nitrate removal is important for reuse of agricultural drainage, controlling nutrition and reducing its environmental impacts. For this purpose, the effect of zeolite modification with concentrations of 0, 10, 15, 20 and 25 mg/L of HDTMABr surfactant, in columns with height of 30 cm and 32 mm diameter were investigated. In order to modelling the breakthrough curve of adsorption column, three models of Bohart-Adams, Thomas and modified dose-response plus Artificial intelligence model of ANFIS were evaluated. The results showed that when the equilibrium adsorption capacity is increased from 0.07 to 0.74 mg/g, the breakthrough and exhausting times are also increased. Modification of natural zeolite with a concentration of 25 mg/L of surfactant, was selected as the best surfactant concentration. Among the adsorption models, Thomas model and the modified dose-response model were able to predict the dynamic absorption coefficients, but the modified dose-response model, was more efficient and more accurate. The results of the study showed that Increasing the concentration of surfactant leads to an increase in the equilibrium adsorption capacity. ANFIS with average relative error of 23.3%, root mean square and chi-square of 3.9 and 7.2 mg/L, had a higher efficiency than the modified response dose model, and in total has been shown higher performance to mathematical adsorption models.<strong>حذف نیترات بهمنظور استفاده مجدد از زهاب کشاورزی، کنترل تغذیهگرایی و کاهش اثرات محیطزیستی، اهمیت زیادی دارد. برای این منظور اثر اصلاح زئولیت با غلظتهای سورفکتانت (</strong><strong>HDTMABr</strong><strong>) به مقدار 0، 10، 15، 20 و 25 میلیگرم در لیتر با ستونهایی با ارتفاع 30 سانتیمتر </strong><strong>و</strong><strong> قطر 32 میلیمتر مورد آزمایش قرار گرفت. بهمنظور مدلسازی منحنی شکست ستون جذب نیز مدلهای سینتیکی بوهارت-آدامز، توماس و دز-پاسخ اصلاح شده بهعلاوه مدل هوش مصنوعی </strong><strong>ANFIS</strong><strong> مورد ارزیابی قرار گرفتند. نتایج نشان داد با افزایش ظرفیت جذب تعادلی از 07/0 به 74/0 میلیگرم در گرم، زمان شکست و اشباع نیز افزایش مییابند. اصلاح زئولیت طبیعی با غلظت 25 میلیگرم در لیتر سورفکتانت، بهعنوان بهترین سطح غلظت سورفکتانت انتخاب شد. در بین مدلهای جذب، مدل توماس و مدل دز-پاسخ اصلاح شده قادر به پیشبینی ضرایب دینامیکی جذب بودند ولی مدل دز-پاسخ اصلاح شده، کارایی و دقت بالاتری نشان داد. نتایج پژوهش حاکی از آن است که افزایش غلظت سورفکتانت، منجر به افزایش ظرفیت جذب تعادلی میشود. سیستم استنتاج عصبی-فازی تطبیقی با میانگین خطای نسبی 3/23 درصد، جذر میانگین مربعات و خی دو 9/3 و 2/7، کارایی بالاتری نسبت به مدل دز-پاسخ اصلاح شده و در مجموع نسبت به مدلهای ریاضی جذب از خود نشان داد.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_86891_a5240e69bd5bac9b5c0d466f0e6500f9.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Salinity Source Assessment in Shabestar-Sufian Aquifers by Natural Isotopes and Hydrochemical Methodsتعیین علل تغییر کیفیت آب زیرزمینی با روشهای ایزوتوپی و شیمیایی در آبخوان شبستر- صوفیان87988690210.22093/wwj.2018.115549.2610FAمهرناز آقارضی آشتیانیدانشجوی کارشناسی ارشد محیط زیست، گروه منابع آب، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و
تحقیقات تهران، تهران، ایرانسیده هدی رحمتیاستادیار گروه مهندسی محیط زیست، گروه منابع آب، دانشکده منابع طبیعی و محیط زیست، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران، تهران، ایرانیوسف خلج امیرحسینیعضو هیئت علمی مؤسسه تحقیقات آب، تهران، ایرانفرشید فریدنیمدیر تحقیقات و کنترل کیفی شرکت مصباح انرژی، تهران، ایرانورنر بالدرراستاد دانشگاه ETH، زوریخ، سوئیسJournal Article20180127Shabestar - Sufian aquifers are one of the main important aquifers of East Azerbaijan Province. The salinity of this aquifers has increased during last decade. Therefore the quality of them has been decreased. Because of the importance of water resources issue and Urmia Lake, it has been decided to investigate on the cause of increasing of the salinity in groundwater of this area. During this research, in order to find the source of salinity and also its relationship with the Urmia Lake, the tracking methods have been used with natural isotopes. Former studies in similar cases had applied hydrochemical methods with the hydrogeological data. Therefore in this study, to get the better results, combined tracking by isotopes and hydrochemical methods has been used. According to this study, source of salinity of this aquifer is due to the evaporation, mixing and leaching processes by the geological formation. To sum up, there was no specific relationship between Urmia Lake and salinity of Shabestar - Sufian aquifers<strong>محدودیت منابع آب در اقلیمهای خشک و نیمه خشک، باعث شده که مصرف کنندگان اقدامات لازم برای محافظت و بهرهبرداری و کنترل تغییرات کیفی آنها را در برنامه کاری خود قرار دهند. در همین راستا یکی از بهترین روشهای مطالعات منابع آب، ردیابی با ایزوتوپهاست. ایزوتوپها با قرار گرفتن در مولکول آب از زمان تشکیل باران در اتمسفر، نفوذ، جریان و ظهور، قادرند اطلاعات ارزشمندی از سیکل هیدرولوژی ارائه دهند. بهمنظور حفاظت، کنترل و بهرهبرداری از منابع آبی، تعیین علل تغییر کیفیت و افزایش شوری آبهای زیرزمینی آبخوان شبستر- صوفیان، که در شرق دریاچه ارومیه قرار دارد، با همکاری مؤسسه تحقیقات آب، آب منطقهای آذربایجان شرقی و آژانس بینالمللی انرژی اتمی بررسی شد. در این پژوهش 76 نمونه آب در فصول خشک و مرطوب برداشت شد و تعیین مقدار اکسیژن هجده، دوتریوم، تریتیوم، ترکیب شیمیایی و آنالیز آنها در آزمایشگاه صورت پذیرفت. سرانجام بر اساس آنالیزها و تحلیل جایگاه نمونهها روی نمودارهای ایزوتوپی، عواملی نظیر تبخیر، انحلال رسوبات تبخیری و تداخل آبهای شور با آبخوان، از علل اصلی این تغییرات شناخته شد. تفاوت چشمگیر ترکیبات و جایگاه نمونه آب دریاچه بیان نمود که آب دریاچه عامل شوری آبخوان نیست.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_86902_b700cb343455e3f3d3b5cb8aaf9e101f.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723The Role of Penalties in Preventing the Unauthorized Exploitation of Groundwater Resourcesنقش مجازات در پیشگیری از جرم بهرهبرداری غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی991138782210.22093/wwj.2018.126677.2661FAفرزانه مرادیدانشجوی دکترای حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایرانسید حسین هاشمیدانشیار، گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق، دانشگاه مفید، قم، ایرانسید محمود میرخلیلیدانشیار، گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق، پردیس فارابی دانشگاه تهران، قم، ایرانشهرداد دارابیاستادیار، گروه حقوق کیفری و جرمشناسی، دانشکده حقوق، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامی، قم، ایرانJournal Article20180410At first glance, it seems that a criminal or punitive sanction must have a positive effect, at least through intimidation, rehabilitation in preventing the unauthorized exploitation of underground water resources. But look at the statistics available from the commission of a crime reveals many problems in the current criminal policy against it, which can be rooted in reliance on the effectiveness of criminal proceedings. In addition, the effectiveness of punishments requires the inherent features; the fetus, observance of the proper principles of criminalization and then punishment is necessary in determining the punishment .The study of the philosophy of punishment in dealing with the crime of unauthorized exploitation of underground water sources and the accuracy of the use of punishment in the criminal policy in the first place, and then the rate of compliance with the penalties imposed by the abovementioned criteria, and ultimately the assessment of the effectiveness of these penalties, is the main subject of this paper.<strong>آنچه در نگاه اول بهنظر میرسد آن است که ضمانت اجرای کیفری یا مجازات، باید دست کم از طریق ارعاب، اصلاح و بازپروراندن در پیشگیری از جرم بهرهبرداری غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی تأثیر مثبت داشته باشد. اما نگاهی به آمارهای موجود از ارتکاب جرم موصوف، مشکلاتی را در سیاست جنایی فعلی در قبال آن نشان میدهد که میتواند ریشه در تکیه به کارایی ضمانت اجراهای کیفری صرف داشته باشد. علاوه بر این، کارایی مجازاتها مستلزم برخورداری از ویژگیهایی است که جزء ذاتی آنهاست. همچنین، رعایت اصول و معیارهای صحیح جرمانگاری و سپس مجازاتانگاری در وضع و تعیین مجازات ضروری است. بررسی فلسفه وضع مجازات در برخورد با جرم بهرهبرداری غیرمجاز از منابع آب زیرزمینی و میزان صحت بهکارگیری مجازات در سیاست جنایی موجود در وهله اول و سپس میزان تبعیت مجازاتهای تعیینی از معیارهای بایسته مذکور و نهایتاً بررسی میزان کارایی این مجازاتها، در این مقاله مورد بررسی قرار گرفت.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_87822_46af8bed36f178c77763339bdd2a485e.pdfمهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهانمجله آب و فاضلاب1024-593630320190723Simulating of LID-BMP Methods on Urban Runoff (Case Study: District 22, Tehran)شبیهسازی روشهای LID-BMP بر میزان رواناب شهری (مطالعه موردی: منطقه 22 تهران)1141218149910.22093/wwj.2018.87608.2415FAعطیه پورصاحبیدانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی عمران و مدیریت منابع آب، دانشکده فنی و مهندسی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایرانمحمود ذاکری نیریاستادیار، باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اسلامشهر، اسلامشهر، ایرانصابر معظمی گودرزیاستادیار، گروه مهندسی عمران، مرکز تحقیقات علوم زیست محیطی، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامی، اسلامشهر، ایرانJournal Article20170529Nowadays, low impact development (LID) and best management practice (BMP) are being used to reduce the impact of urban development on the runoff quantity. Regarding to this and according to Tehran position and its development, this research was conducted using SWMM model to study the effect of LID-BMP methods on runoff in district 22 of Tehran city, Iran, with area of 54000 ha. This study included five scenarios: current situation, green roof, permeable pavement, vegetative swale and green roof-permeable pavement-vegetative swale. The study was conducted for rainfall in 5 return periods (i.e. 2, 5, 10, 50 and 100 year) in 19 sub-basins. Results: The results showed that the effectiveness of all methods to reduce runoff was increased up to the return period of 50-yr and then reduced for the 100-yr return period. Green roof and vegetative swale had the most and the least effect on runoff, respectively. In addition, comparison of peak flow of these methods with the results from the Tehran Runoff Management Master Plan revealed that green roof was most effective on the peak flow reduction.<strong>کاربرد روشهای توسعه کماثر و مدیریت بهینه از جمله راهکارهای مناسب برای کاهش اثرات توسعه شهری بر مقدار سیلاب است. به این منظور با توجه به موقعیت شهرستان تهران و توسعه روزافزون آن، پژوهش حاضر در مورد اثر روشهای </strong><strong>LID-BMP</strong><strong> با استفاده از مدل </strong><strong>SWMM</strong><strong> بر میزان رواناب منطقه 22 تهران با مساحت 54000 هکتار انجام شد. این پژوهش شامل پنج سناریوی شرایط فعلی، بام سبز، صفحهنفوذپذیر، جویباغچه و بام سبز- صفحه نفوذپذیر- جویباغچه در پنج دوره بارش (2، 5، 10، 50 و 100 ساله) برای 19 زیرحوضه در این منطقه بود. نتایج نشان داد که اثربخشی هر سه روش در کاهش رواناب با افزایش دوره بازگشت بارش تا 50 سال اجرای روند صعودی داشت ولی در دوره بازگشت 100 ساله، اثر این روشها کاهش یافت. اجرای بام سبز بیشترین و جویباغچه کمترین اثر را در کاهش مقدار رواناب داشتند. همچنین مقایسه دبی پیک این روشها نسبت به طرح جامع مدیریت سیلاب تهران نشان داد که بام سبز بیشترین اثر را بر کاهش دبی پیک سیلاب داشت.</strong>https://www.wwjournal.ir/article_81499_002047532e8258dcad1e9fca49f83ed7.pdf