@article { author = {Bina, Bijan and Shasavani, Abbas and Asghare, Gholamreza and Hasanzade, Akbar}, title = {Comparison of Water Turbidity Removal Efficiencies of Moringa oleifera Seed Extract and Poly-aluminum Chloride}, journal = {Journal of Water and Wastewater; Ab va Fazilab ( in persian )}, volume = {18}, number = {1}, pages = {24-33}, year = {2007}, publisher = {Water and Wastewater Consulting Engineers}, issn = {1024-5936}, eissn = {2383-0905}, doi = {}, abstract = { Coagulation and flocculation are essential processes in water treatment plants. Metal salts such as aluminum sulphate and ferric chloride are commonly used in the coagulation process in Iran. Poly-aluminum chloride (PAC) has been used recently in Baba-Sheykhali Water Treatment Plant in Isfahan. Synthetic coagulants have health problems associated with them and are additionally uneconomical for use in developing countries. In this study, PAC and Moringa oleifera seed extract were compared for their efficiency as coagulants. Moringa oleifera, locally called “oil gaz” in Iran, grows in southern parts of Iran. One variety of this tree, Moringa progeria, is indigenous to Iran. For the purposes of this study, lab experiments were performed using distilled water containing synthetic caoline. Four turbidity levels of 10, 50, 500, and1000 (NTU) and four pH levels of 5, 6, 7, and 8 were used for the jar test. It was found that oleifera seed extract was capable of removing 98, 97, 89, and 55% of the turbidity in the four experiments at optimum concentration levels of 10-30 (mg/l) for all four pH levels of 6 to 8, respectively. PAC, in contrast, removed 99, 98, 95, and 89% of the turbidity at optimum concentrations of 20-30 (mg/l) for a pH level of 8. The results indicate that Moringa oleifera seed extract has little effect on pH level and enjoys higher removal efficiency for higher turbidity levels. Reducing pH level decreased PAC turbidity removal efficiency.}, keywords = {Turbidity,Moringa oleifera,PAC,Coagulation,flocculation}, title_fa = {مقایسه کارآیی عصاره دانه مورینگا اولیفرا و پلی آلومینیم کلراید در حذف کدورت آب}, abstract_fa = {فرآیندهای انعقاد و لخته‌سازی از مهم‌ترین فرآیندها در تصفیه‌‌خانه‌های آب می‌باشند. در ایران برای فرآیند انعقاد از نمکهای فلزی سولفات آلومینیم و کلرید فریک استفاده می‌گردد. در طی سالهای اخیر از ماده منعقد کننده پلی‌آلومینیم کلراید در تصفیه‌خانة آب بابا شیخعلی استفاده می‌گردد. استفاده از منعقد کننده‌های سنتزی از لحاظ جنبه‌های بهداشتی و هزینه‌های اقتصادی در کشورهای در حال توسعه مقرون به صرفه نمی‌باشد. هدف از این مطالعه مقایسه کارآیی دو منعقد‌کننده پلی آلومینیم کلراید و عصاره دانه مورینگا اولیفرا به عنوان مهم‌ترین منعقد کننده طبیعی شناخته شده، می‌باشد. مورینگا اولیفرا در مناطق جنوبی کشور ایران به گز روغنی معروف است. یک گونه از این درخت به نام مورینگا پرجنریا (خار عروس) بومی کشور ایران است. این مطالعه در مقیاس آزمایشگاهی بر روی آب مقطر حاوی کدورت مصنوعی کائولین انجام گردید. آزمایش‌ها در چهار محدوده کدورت 10، 50، 500، و NTU 1000 و چهار محدوده pH، 5 ، 6 ، 7 و 8 با استفاده از دستگاه جار انجام گردید. عصاره دانه مورینگا اولیفرا در غلظت بهینه 30-10 میلی‌گرم بر لیتر و pH بهینه برابر با 8-6 به ترتیب قادر به حذف 55، 89، 97 و 98 درصد کدورتهای فوق می‌باشد. پلی آلومینیم کلراید در غلظت بهینه‌30-20 میلی‌گرم بر لیتر و pH بهینه برابر با 8 قادر به حذف 89 ، 95 ، 98 و 99 درصد از کدورتهای فوق می‌باشد. عصاره دانه مورینگا اولیفرا تأثیر اندکی بر pH دارد و در حذف کدورتهای بالا نسبت به کدورتهای پایین کارآیی بیشتری دارد. کارآیی پلی آلومینیم با کاهشpH کاهش می‌یابد.}, keywords_fa = {کدورت,مورینگا اولیفرا,پلی آلومینیم کلراید,انعقاد,لخته‌سازی}, url = {https://www.wwjournal.ir/article_1814.html}, eprint = {https://www.wwjournal.ir/article_1814_9879675a03dff7b09619061010f09ae2.pdf} }