استقرار بهینه نواحی مجزا در شبکه‌های توزیع آب با استفاده از تئوری گراف

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی منابع آب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

2 استادیار، گروه مهندسی آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران، ایران

چکیده

برای بهره‌برداری بهتر از شبکه‌های توزیع آب توصیه می‌شود که شبکه‌های موجود به نواحی مجزا تبدیل شود. به‌دلیل پیچیدگی شبکه‌های قدیمی، تبدیل این شبکه‌ها به نواحی مجزا، پرهزینه و حساس است. در پژوهش حاضر مدلی ارائه شد که با استفاده از تئوری گراف و نرم‌افزار شبیه‌سازی هیدرولیکی EPANET، تبدیل شبکه‌های قدیمی به نواحی مجزا را به‌صورت بهینه انجام می‌دهد، به‌صورتی که ضمن رعایت حداقل فشار مورد نیاز گره‌ها، تعداد لوله‌های رابط بین نواحی مجزای پیشنهادی حداقل‌ باشد. حداقل بودن تعداد لوله‌های رابط، باعث حداقل شدن هزینه برای دبی‌سنج‌های مورد نیاز می‌شود. مدل ارائه شده برای تعیین نواحی مجزا برای شبکه توزیع آب پولاکیس با 50 لوله و 30 گره در حالت‌های مختلف هیدرولیکی و همچنین برای شبکه واقعی آب شهر بوشهر با حدود 3740 گره و 3980 لوله به‌کار گرفته شد. نتایج خروجی نشان داد که مدل ارائه شده، توانایی طراحی شبکه‌های آب موجود به نواحی مجزا را با رعایت قیدهای هیدرولیکی به‌صورت بهینه دارد.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

The Optimized Implementation of the District Metered Areas in the Water Distribution Networks Using Graph Theory

نویسندگان [English]

  • Mohammad Reza Shekofteh 1
  • Mohammad Reza Jalili Ghazizadeh 2
1 MSc Student, Dept. of Water Resources Engineering, Faculty of Civil, Water and Environmental Engineering, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
2 Assist. Prof., Dept. of Water and Wastewater Engineering, Faculty of Civil, Water and Environmental Engineering, Shahid Beheshti University, Tehran, Iran
چکیده [English]

For better utilization of water distribution networks (WDNs), it is recommended that the existing networks be converted into Distinct Metered Areas (DMAs). Due to the complexity of the old networks, the conversion of these networks into DMA is a costly and sensitive issue. In this paper, a model has been developed to optimize implementation of the old networks into DMA by using the graph theory and water distribution system modeling software (EPANET), while the minimum required standard pressure is met and the number of linked pipes between the proposed areas is minimum. The minimum number of linked pipes will minimize the cost of the needed flowmeters. The developed model has been successfully applied for Poulakis WDN with 30 nodes and 50 pipes in different statuses and for the actual Bushehr WDN with about 3740 nodes and 3980 pipes. The output result shows that the developed model, in a satisfactory way, converts water distribution networks into DMAs with respect to the hydraulic constrainsts.

کلیدواژه‌ها [English]

  • District Metered Area (DMA)
  • Graph Theory
  • Leakage Management
  • Water Distribution Network (WDN)

مراجع

Csardi, G. & Nepusz, T. 2006. The igraph software package for complex network research. International Journal of Complex Systems, 1695(5), 1-9.
Di Nardo, A. & Di Natale, M. 2011. A heuristic design support methodology based on graph theory for district metering of water supply networks. Engineering Optimization, 43, 193-211.
Eck, B. J. 2016. An R package for reading EPANET files. Environmental Modelling and Software, 84, 149-154.
Farley, M. & Trow, S. 2003. Losses in water distribution networks, IWA Pub., Tunbridge Wells, UK.
Ferrari, G. & Savic, D. 2015. Economic performance of DMAs in water distribution systems. Procedia Engineering, 119, 189-195.
Giustolisi, O. & Savic, D. 2010. Identification of segments and optimal isolation valve system design in water distribution networks. Urban Water Journal, 7, 1-15.
Gomes, R., Marques, A. S. & Sousa, J. 2012a. Decision support system to divide a large network into suitable district metered areas. Water Science and Technology, 65, 1667-1675.
Gomes, R., Marques, A. S. & Sousa, J. 2012b. Identification of the optimal entry points at district metered areas and implementation of pressure management. Urban Water Journal, 9, 365-384.
Hajebi, S., Barrett, S., Clarke, A. & Clarke, S. 2013. Multi-agent simulation to support water distribution network partitioning. In 27th European Simulation and Modelling Conference - ESM’2013, Lancaster, UK.
Hamilton, S. & Mckenzie, R. 2014. Water management and water loss, IWA Publishing.
Herrera, M., Canu, S., Karatzoglou, A., Pérez-García, R. & Izquierdo, J. 2010. An approach to water supply clusters by semi-supervised learning. 5th International Congress on Environmental Modeling and Software, Ottawa, Ontario, Canada.
Newman, M. E. & Girvan, M. 2004. Finding and evaluating community structure in networks. Physical Review E, 69, 026113. Doi: 10.1103/PhyRevE.69.026113.
Perelman, L. & Ostfeld, A. 2011. Topological clustering for water distribution systems analysis. Environmental Modelling and Software, 26, 969-972.
Poulakis, Z., Valougeorgis, D. & Papadimitriou, C. 2003. Leakage detection in water pipe networks using a Bayesian probabilistic framework. Probabilistic Engineering Mechanics, 18, 315-327.
Puust, R., Kapelan, Z., Savic, D. & Koppel, T. 2010. A review of methods for leakage management in pipe networks. Urban Water Journal, 7, 25-45.
Rossman, L. A. 2000. Epanet 2: users manual, USEPA, Cincinnati, Ohio, USA.
Sophocleous, S., Savic, D., Kapelan, Z., Shen, Y. & Sage, P. 2016. A graph-based analytical technique for the improvement of water network model calibration. Procedia Engineering, 154, 27-35.
Tzatchkov, V. G., Alcocer-Yamanaka, V. H. & Bourguett Ortíz, V. 2008. Graph theory based algorithms for water distribution network sectorization projects. Water Distribution Systems Analysis Symposium 2006, 2008, 1-15.
مجله آب و فاضلاب
دوره 31، شماره 1 - شماره پیاپی 125
فروردین و اردیبهشت 1399
صفحه 12-24

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار