2024-03-29T01:12:04Z
https://www.wwjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=3115
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
صفحات آغازین
2016
11
21
https://www.wwjournal.ir/article_16221_b357bdc6ab34df2a3468828a553d59e1.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
پیشگفتار
2016
11
21
1
2
https://www.wwjournal.ir/article_16222_ab72b19784480fe872f642f05901ded4.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
ارزیایی سیستم منابع آب با رویکرد یکپارچه بر اساس چارچوب حسابداری آب در محدوده مطالعاتی مشهد
معصومه
یوسف زاده چابک
علی
باقری
کامران
داوری
ارزیابی بهعنوان یکی از گامهای اساسی مدیریت یکپارچه منابع آب از مهمترین مراحل برنامهریزی و اجرای آن است. در این راستا، نظام حسابداری آب بهعنوان ابزاری برای سازماندهی و ترکیب دادههای گردآوری شده از منابع مختلف بهمنظور تدوین یک سیستم اطلاعاتی و فراهم آوردن امکان ارزیابی یکپارچه سیستمهای منابع آب از طریق پیوند بین دادههای فیزیکی و اقتصادی معرفی میشود. منطقه مورد مطالعه، محدوده مطالعاتی مشهد بود. با توجه به چارچوب پیشنهادی سازمان ملل، پس از تدوین حسابهای آب مربوط بهمنطقه، متناظر با سالهای1380 و 1385، با استخراج نشانگرهایی به تحلیل وضعیت منابع آب پرداخته شد. در نهایت با در نظر گرفتن گزینههایی بر اساس مدارک موجود و اسناد توسعه بر اساس مدل تحلیلی سیستم دینامیک در محیط SIMULINK به ارزیابی نهایی منطقه پرداخته شد. نتایج حاصل نشان داد که اگر ارزیابی بر مبنای مقیاس منطقهای (و نه مزرعه) صورت گیرد با اعمال اصلاحات در مدیریت عرضه و تقاضا (بهویژه اصلاح مصارف آب در کاربریهای مختلف بخصوص کشاورزی و بازتخصیص سهم آب بین بخشهای مختلف) میتوان میزان افت آبخوان و همچنین تولید ناخالص داخلی را در منطقه بهبود بخشید. برای نمونه میتوان با عدم اختصاص آب به بخشی از محصولات پرمصرف کشاورزی و تخصیص آن به خدمات، بهترتیب 2115 و 5690 ریال در هر مترمکعب در بهرهوری منطقه در سالهای 85 و 80 بهبود بهدست آورد.
حسابداری آب
مدیریت یکپارچه منابع آب
چارچوب SEEA-Water
دشت مشهد
2016
11
21
3
16
https://www.wwjournal.ir/article_15039_21c3d287f439badcd3c917e9049816fa.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
پاتوتایپینگ و بررسی شیوع اشریشیاکلیهای بیماریزای رودهای در نمونههای آب ورودی به تصفیهخانههای شهر تهران
مریم
اصغری
عباس
اخوان سپهی
سید رضا
حسینی دوست
آبهای آلوده و نقش آنها در انتقال پاتوژنها که باعث عفونتهای رودهای در انسان میشوند، حائز اهمیت بسیاری است. استفاده از روشهای سنتی از جمله محیط کشت در تشخیص اشریشیاکلی علاوه بر اینکه به زمان زیادی نیاز دارد، قابلیت شناسایی برخی پاتوتایپهای آن را نیز فراهم نمیکند. این پژوهش با هدف ارائه راهکارهای مولکولی در شناسایی سریع و اختصاصی پاتوتایپهای اشریشیاکلی انجام شد. به این منظور بهمدت یکسال از مهر ماه سال ١٣٩١ تا مهر ماه سال ١٣٩٢ از بین ٩٧٨ نمونه آب، طی فرایندهای غربالگری اعم از فنوتیپی و مولکولی (سهگانه ژنهای اختصاصی)، 106 سویه اشریشیاکلی جدا شد. نتایج حاصل از این پژوهش بیانگر پتانسیل بالای آب در انتقال میکروارگانیسمهای پاتوژن بود. طی این پژوهش مشخص شد ١٠ سویه، دارای ژنهای est و elt، ٦ سویه دارای ژن eaeA، ٥ سویه دارای ژن bfpA، ٤ سویه دارای ژنهای pCVD و ipaH، ٣ سویه دارای ژنهای VT1 و VT2 و ١ سویه دارای ژنهایcnf1 و cnf2 میباشند. نتایج بهدست آمده نشان میدهد که استفاده از روشهای مولکولی بر پایه پرایمرهای طراحی شده در این پژوهش میتواند روشی مناسب، سریع و اختصاصی در شناسایی پاتوتایپهای اشریشیاکلی باشد.
اشریشیاکلی
باکتریهای کلیفرم
پاتوتایپ
تهران
تصفیهخانه آب
2016
11
21
17
24
https://www.wwjournal.ir/article_13151_ba19a2f0c6c9bed39f4d7a81c833d745.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
مطالعه آلودگی جیوه در آب، رسوبات و ماهیان تجاری تالاب بینالمللی هامون
قاسم
ذوالفقاری
مهری
دلسوز
سکینه
رجایی
بررسی مقدار آلایندهها در ماهیان بهدلیل مصرف آن توسط انسان از اهمیت خاصی برخوردار است. پژوهش حاضر، بهمنظور تعیین غلظت جیوه در آب، رسوبات و ماهیان تالاب هامون و مقایسه میزان آن با حد مجاز مقدار مرجع انجام گرفت. برای تعیین غلظت جیوه کل از روش آنالیز پیشرفته جیوه (AMA, 254 LECO)، روش استاندارد شماره D-6722 استفاده شد. میانگین غلظت جیوه در عضله آمور، کپور معمولی، فیتوفاگ، سرگنده، شیزوسیپریس و هامون ماهی بهترتیب 14/0، 28/0، 15/0، 15/0، 34/0 و 36/0 و در کلیه بهترتیب 21/0، 32/0، 22/0، 23/0، 36/0 و 41 میلیگرم در کیلوگرم بود. غلظت جیوه رسوبات در ایستگاههای یک، دو و سه بهترتیب 39/0، 44/0 و 48 میلیگرم در کیلوگرم و غلظت جیوه آب در ایستگاههای مذکور بهترتیب 06/0، 07/0 و 08/0 میلیگرم در لیتر برآورد شد. نتایج نشان داد که بهطور کلی بین غلظت جیوه عضله و کلیه در گونههای مختلف، تفاوت معنیداری وجود دارد (001/0P<). بر اساس نتایج این پژوهش، غلظتهای جیوه ماهیان، از محدوده پیشنهادی توسط سازمان بهداشت جهانی و سازمان خوار و بار جهانی، اداره غذا و دارو و آژانس حفاظت محیط زیست آمریکا و اتحادیه اروپا کمتر است.
جیوه
ماهی
رسوبات
تالاب بین المللی هامون
2016
11
21
25
37
https://www.wwjournal.ir/article_14899_3ef4a4d941d96282d06d5a9b79eccd3d.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
بررسی مقایسهای راندمان فرایند الکتروپرسولفات و فرایند الکتروفنتون در حذف فنل از محیطهای آبی
علیرضا
رحمانی
سمیه
اکبری
فهیمه
زمانی
زینب
معصومی
رویا
هراتی
حلیمه
الماسی
امیر
شعبانلو
فنل یا هیدروکسی بنزن یکی از هیدروکربنهای آروماتیک سمی است. این ترکیب از طریق دفع فاضلاب تعدادی از صنایع باعث آلودگی محیط زیست و بهویژه منابع آبی میشود. در این پژوهش حذف فنل در محلولهای آبی بهروش الکتروپرسولفات و الکتروفنتون با استفاده از الکترود آهن مورد مطالعه قرار گرفت. در این پژوهش، یک راکتور منقطع الکتروشیمیایی در مقیاس آزمایشگاهی مجهز به چهار الکترود و منبع برق مستقیم مورد استفاده قرار گرفت. در آزمایشهای انجام شده اثر پارامترهای مؤثر عملیاتی مانند pH اولیه، دانسیته جریان و غلظت اولیه فنل، غلظت اولیه پراکسید هیدروژن و پرسولفات بر راندمان حذف فنل بررسی شد. نتایج نشان داد که فرایند الکتروپرسولفات و الکتروفنتون قادر به حذف فنل با راندمان 18/95 و 99/93 درصد در شرایط عملیاتی pH برابر 3، غلظت اولیه فنل 100 میلیگرم در لیتر در غلظت 4/0 میلیمولار پراکسید هیدروژن و پرسولفات با دانسیته جریان 07/0 آمپر در دسیمتر مربع در زمان 45 دقیقه میباشند. همچنین با افزایش مقدار پرسولفات و پراکسید هیدروژن از 4/0 به 8/0 میلیمولار در فرایند الکتروپرسولفات و الکتروفنتون بهترتیب راندمان از 18/95 و 99/93 به 43 و 85 درصد کاهش پیدا کرده است. نتایج پژوهش نشان میدهد که فرایندهای الکتروپرسولفات و الکتروفنتون در حذف فنل دارای راندمان حذف یکسانی بوده و بهطور کلی تلفیق فرایند الکتروشیمیایی و پرسولفات بهمنظور تولید الکتریکی آهن و فعالسازی پرسولفات دارای توانایی بیشتری در مقایسه با استفاده مجزا از این فرایندها است.
الکتروفنتون
الکتروپرسولفات
فنل
آند آهن
2016
11
21
38
45
https://www.wwjournal.ir/article_12701_e406556d31a9e5baf010728afe166fb5.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
تصفیه الکتروشیمیایی پساب حاوی مخلوط مواد رنگزای راکتیو با بهکارگیری الکترود کاتد بر پایه نانولولههای کربنی
نادر
جعفرزاده
تصفیه پسابهای حاوی مواد رنگی آلیبا روشهای متفاوتی از جمله فرایندهای اکسایش الکتروشیمیایی پیشرفته صورت میگیرد. فرایند الکتروفنتون یکی از انواع این فرایندهاست که در آن با اعمال برق به الکترودهای آند و کاتد، طی واکنشهای الکتروشیمیایی، رادیکالهای هیدروکسیل تولید شده و با حمله به آلایندهها، باعث حذف آنها میشوند. در این پژوهش برای اجرای فرایند الکتروفنتون ابتدا الکترود کربن پارچهای با نانولولههای کربنی اصلاح شد و در ادامه برای تصفیه محلول حاوی مخلوط مواد رنگزای راکتیو آبی 69، راکتیو قرمز 195 و راکتیو زرد 84 استفاده شد. آزمایشهای مقایسهای نشان داد که کارایی الکترود اصلاح شده در حذف مواد رنگزا بهتر از کاتد کربن پارچهای است. برای 500 میلیلیتر از مخلوط مواد رنگزا با غلظت 50 میلیگرم در لیتر از هر کدام، حاوی الکترولیت سولفات سدیم و یون آهن سه ظرفیتی، اجرای فرایند تصفیه نشان داد، تحت شدت جریان الکتریکی 300 میلیآمپر و زمان الکترولیز 210 دقیقه، بهترین راندمان حذف رنگ بهدست میآید. محاسبه میزان جریان مؤثر و انرژی الکتریکی مصرفی با توجه به اندازهگیریهای COD نشان داد که در شدت جریان 300 میلیآمپر و زمان 210 دقیقه، بیشترین جریان مؤثر برقرار است و کمترین انرژی الکتریکی مصرف میشود. میزان معدنی شدن مواد رنگزا بعد از اجرای فرایند الکتروفنتون تحت شرایط ذکر شده مشخص کرد که در محلولهای رنگی حدود 78 درصد COD اولیه حذف شده است. فرایند الکتروفنتون میتواند برای تصفیه پسابهای حاوی مخلوط آلاینده رنگی استفاده شود. پارامترهای مؤثر بر کارایی این فرایند نوع الکترود کاتد، شدت جریان الکتریکی و زمان الکترولیز است.
الکتروفنتون
مواد رنگزای راکتیو
نانولوله کربنی
کاهش COD
2016
11
21
46
52
https://www.wwjournal.ir/article_12988_5da0061cd479b5d8e7b25d4238b09a3d.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
استفاده از فرایند اکسیداسیون پیشرفته UV/TiO2/H2O2 در حذف نفتالین از آب
بهروز
کریمی
محمد صادق
رجایی
مهری
عیسوند
مریم
حبیبی
نفتالین در اثر سوختن مواد آلی از قبیل سوختهای فسیلی و چوب، صنایع و انتشار از اگزوز خودروها وارد محیط زیست میشود. نفتالین در ساخت پلاستیک، رزین، سوخت و رنگها استفاده میشود. این پژوهش با هدف ارزیابی عملکرد فرایند UV/TiO2/H2O2در تجزیه نفتالین از محلول آبی انجام شد. تجزیه فوتوکاتالیستی نفتالین، توسط تابش نور UV در حضور TiO2 و H2O2 تحت شرایط گوناگون بررسی شد. تجزیه نوری فرایندهای H2O2/UV، TiO2/UV و H2O2/TiO2/UV در یک راکتور بسته با تابش لامپ کمفشار جیوهای مقایسه شد. اثر پارامترهای بهرهبرداری نظیر زمان واکنش، pH محلول، نفتالین اولیه، غلظتTiO2 و H2O2 در فرایند تجزیه فوتوکاتالیستی مورد بررسی قرار گرفتند. در غلظت 15 میلیگرم در لیتر نفتالین و زمانهای ماند 5، 10، 20،30، 40، 50، 60، 100 و 120 دقیقه، راندمان حذف نفتالین به ترتیب برابر با 63، 75، 80، 88، 92، 95، 5/96و 98 درصد به ترتیب در سیستمUV/TiO2/H2O2 و 50، 5/59، 69، 80، 85، 88، 91 و 95 درصد در سیستم UV/TiO2 بهدست آمد. در pH اولیه 3، 4، 5، 6، 7، 9، 10 و 12، بهطور تقریبی راندمان حذف نفتالین بهترتیب 8/96، 5/85، 86، 5/75، 8/68، 8/57 و 5/52 درصد، با سیستم UV/TiO2/H2O2 حاصل شد. نشان داده شد که تجزیه نوری با استفاده از فرایند H2O2/TiO2/UV بسیار مؤثرتر از استفاده هر دو فرایند H2O2/UV یا فرایندTiO2/UV است.
فرایند اکسیداسیون پیشرفته
محلول آبی
H2O2/TiO2/UV
نفتالین
2016
11
21
53
63
https://www.wwjournal.ir/article_15547_39fd861a536f0c282754e9dfb8dec663.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
کاربرد روش سطح پاسخ برای مدلسازی و بهینهسازی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید
محمد
عبداله پور
کیوان
شایسته
در این پژوهش با استفاده از روش سطح پاسخ و طراحی مرکب مرکزی، کارایی فرایند انعقاد در حذف یون بروماید، مدلسازی و بهینهسازی شد. یون بروماید در آبهای سطحی بهطور طبیعی یافت میشود و علیرغم غیرسمی بودن آن، این یون در برخورد با گندزداهای رایج تصفیه آب، باعث تولید محصولات جانبی گندزدایی با سرطانزایی بیشتر نسبت به نوع کلرینه آنها میشود. فرایند انعقاد در تصفیهخانههای آب، بهعنوان یک قسمت کلیدی تلقی میشود. انعقاد پیشرفته که بهتازگی با کمک منعقد کنندههای جدیدی با عنوان منعقد کنندههای پلیمری معدنی، توانایی قابل توجهی در حذف کدورت و انعقاد ذرات کلوئیدی و کاهش پتانسیل زتا دارند، در پژوهشها مورد توجه قرار گرفتهاند. منعقد کننده استفاده شده در این سری آزمایشها، پلیآلومینیومکلراید بود. با استفاده از طراحی آزمایشی که توسط نرمافزار دیزاین اکسپرت انجام شد، مدل بسیار خوبی با ضریب رگرسیونی برابر 9925/0 به اطلاعات حاصل از مشاهدات تجربی در راندمان حذف بروماید فیت شد. پارامترهای غلظت اولیه بروماید و دز منعقد کننده، تأثیر مستقیمی بر راندمان حذف یون بروماید داشت؛ ولی برای pHرفتار متفاوتی مشاهد شد.
روش پاسخ سطح
طراحی مرکب مرکزی
انعقاد پیشرفته
یون بروماید
پلی آلومینیوم کلراید
2016
11
21
64
72
https://www.wwjournal.ir/article_15521_54a77a9cc8044c8c3f68953c74db39e4.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
مدلسازی سینتیکی راکتور بستر متحرک ناپیوسته متوالی بیوفیلمی با جریان پیوسته در تصفیه فاضلاب مصنوعی
محمد رضا
خانی
سید مصطفی
خضری
ویدا
غلامی پرور ماسوله
هدف از این پژوهش مدلسازی سینتیکی راکتور بستر متحرک ناپیوسته متوالی بیوفیلمی با جریان پیوسته و ارائه بهترین مدل پیشبینی برای این فرایند بود. به این منظور راکتور MSCR شامل یک پایلوت هوازی- انوکسیک با حجم 50 لیتر و یک پایلوت بیهوازی با حجم 20 لیتر ساخته و راهاندازی شد. راکتور مورد بحث در نرخهای بارگذاری و زمان ماند هیدرولیکی مختلف با استفاده از فاضلاب مصنوعی در غلظتهای ورودی 300 تا 1000 میلیگرم در لیتر COD مورد بررسی قرار گرفت. براساس نتایج بهدست آمده و بهترین شرایط راهبری سیستم، بالاترین میزان حذف COD در بارگذاری آلی، 500 میلیگرم بر لیتر و به میزان 6/98 درصد بهدست آمد. برای مدلسازی فرایند از سه مدل حذف آلاینده مرتبه اول، مدل گراو و مدل استور-کینکنون استفاده شد. با توجه به تحلیل سینتیکی حذف، مدل استور-کینکنون بهعنوان مناسبترین مدل برای مدلسازی فرایند بیوفیلمی با بستر متحرک انتخاب شد. با توجه به ویژگیهای بسیار مناسب این مدل در رابطه با پیشبینی میزان حذف ماده آلی در بارهای آلی مختلف، استفاده از این مدل در جهت طراحی و بهرهبرداری مناسب از سیستم MSCR پیشنهاد میشود.
فاضلاب مصنوعی
سینتیک واکنش
MSCR
بیوفیلم
2016
11
21
73
79
https://www.wwjournal.ir/article_12984_fd3ee4ea1218b9dc03cd13dddd848b92.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
ارزیابی فرایند اکسیداسیون پیشرفته، فنتون هتروژن با نانوکامپوزیت مگنتیت سنتز شده Fe3O4/MWCNTs برای حذف آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین از پسابهای صنعتی
محمد تقی
صمدی
رضا
شکوهی
رویا
هراتی
سیپروفلوکساسین آنتیبیوتیکی پر مصرف در درمان عفونتها است که تقریباً بخش عمده آن بهصورت غیر متابولیزه دفع میشود و در نهایت از طریق تخلیه فاضلابها و پسابها به منابع آبی وارد میشود. نانولولههای کربنه در سطح وسیعی برای حذف آلایندهها استفاده شده است اما مشکلات ناشی از جداسازی آن مطرح است. هدف از این پژوهش، سنتز نانوکامپوزیت مگنتیت Fe3O4/MWCNTs و ارزیابی عملکرد آن در حذف سیپروفلوکساسین توسط فرایند فنتون هتروژن بود. نانوکامپوزیت مگنتیت سنتز شد و در شرایط آزمایشگاهی، با تأکید بر اثرات انواع پارامترهای مؤثر از جمله pH بین 4 تا 10، مقدار جاذب، یک تا 3 گرم در لیتر، غلظت اولیه آنتیبیوتیک 30 تا 200 گرم در لیتر، زمان تماس 15 تا 300 دقیقه و غلظت پراکسید هیدروژن 5 تا 25 میلیمول در لیتر انجام شد. برای تعیین ویژگیهای نانوکامپوزیت مگنتیت سنتز شده از میکروسکوپ الکترونی عبوری، دستگاه پراش نگار اشعه ایکس و طیفسنج مادون قرمز استفاده شد. نتایج نشان داد که کارایی حذف سیپروفلوکساسین با غلظت 30 گرم در لیتر، در فرایند فنتون هتروژن 95 درصد بعد از زمان حدود 180دقیقه با نسبت مولی یک میلیلیتر پراکسید هیدروژن در 2 گرم آهن بود. بر مبنای نتایج میتوان اظهار نمود که نانوکامپوزیت مگنتیت Fe3O4/MWCNTsقابلیت خوبی برای حذف آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین از محیطهای آبی دارد.
نانوکامپوزیت مگنتیت
آنتیبیوتیک سیپروفلوکساسین
فنتون هتروژن
2016
11
21
80
89
https://www.wwjournal.ir/article_13391_208e5cc36bfe17c8f2a0499050437b3c.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
بررسی تاثیر منعقدکننده نانو در کاهش آلودگی میکربی آبهای آشامیدنی (مطالعه موردی)
امیر
باقی
سعدیه
بابا خانیان
محمد
محمدی
استفاده از فناوریهای نوین بهخصوص فناوری نانو در راستای کاهش اثرات سوء آلودگیهای محیطزیستی، بهعنوان یکی از راهکارهای مدیریتی مطرح است. استفاده از این فناوری در ارتباط با منابع آب، با توجه به چالشهای پیشرو ضروری به نظر میرسد. بر اساس این پژوهش میزان تأثیر مواد منعقدکننده نانو بر کاهش بار آلودگی میکربی آبهای آشامیدنی بهصورت موردی در شهر ایلام با آنالیز شاخصهای کیفی میزان اکسیژن مورد نیاز بیولوژیکی (BOD5)، سختی کل (TH) و میزان کلیفرمهای گوارشی در نمونههای آبهای آلوده مورد ارزیابی قرار گرفت. استفاده از اینگونه مواد در دماهای بالا در حدود 40 درجه سلسیوس، زمان ماند بیشتر از یک ساعت و pH برابر 6 بیشترین تأثیر را در کاهش میزان بار آلودگی میکربی و BOD5 داشته ولی بر میزان سختی کل هیچگونه اثری نگذاشته است. این امر حاکی از آن است که کارایی این گونه مواد منعقدکننده نانو در شرایط دمای بالا و pH زیر حالت خنثی، بیشترین تأثیر خود را در کاهش میزان بار آلودگی میکربی دارد و استفاده از این مواد میتواند از مصرف بیش از حد سایر مواد متداول منعقدکننده و مواد گندزدا در تصفیهخانههای آب جلوگیری نموده و در سالمسازی آب آشامیدنی بهکار رود و تا حد بسیار زیادی در جهت بهبود و بهینهسازی سیستم تصفیه مناسب آبهای آلوده برای آشامیدن با توجه به محدودیت منابع آبی در جهان و ایران مورد استفاده قرار گیرد.
آب آشامیدنی
آلودگی میکربی
نانوذرات منعقدکننده
2016
11
21
90
94
https://www.wwjournal.ir/article_15548_8a94abc7a5491314e2019d0a60cf9811.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
خبر
2016
11
21
95
95
https://www.wwjournal.ir/article_16224_d1639846c71a6423928cc17114335689.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1395
27
5
بخش انگلیسی
2016
11
21
https://www.wwjournal.ir/article_16223_73766fb9e966d2a0a4106691d32a708d.pdf