2024-03-29T14:17:29Z
https://www.wwjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=19182
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
اصلاح و افزایش آبدوستی غشاهای الیاف توخالی آلیاژی پلیمری با پلی (اتر اتر کتون) سولفونه شده برای تصفیه پسابهای نفتی با استفاده از فرایند بیوراکتور غشایی
احمد
جوهری
امیر
منصوری زاده
داریوش
عماد زاده
آلودگی آب با ترکیبات نفتی یکی از مهمترین معضلات محیطزیستی در کشورهای نفتخیز محسوب میشود، زیرا میتواند تاثیرات نامطلوبی بر سلامت انسان و محیطزیست بر جای بگذارد. غشاهای الیاف توخالی آبدوست از ترکیب پلی آمید ایمید با پلی(اتراترکتون) سولفونه شده ساخته شدند. ساختار و عملکرد غشاها توسط آنالیز FESEM، نفوذ N2، تخلخل کلی، فشار فروریختگی، زاویه تماس با آب، شار آب خالص و تستهای دفع مواد نفتی بررسی شد. نتایج نشان داد که با مشاهده تصاویر سطح مقطع غشاها دیده میشود که با افزایش نسبت PAI/SPEEK حفرههای بندانگشتی بزرگتری از سطح خارجی بهسمت ضخامت غشا رشد کردهاند. با نسبت 15/85 از PAI/SPEEK، زاویه تماس آب غشا از 74 به 58 کاهش یافت که بهبود قابل توجهی در آبدوستی نشان داد. شار آب غشاها در مدت زمان 5/2 ساعت از عملیات کاهش تدریجی نشان داد و سپس به حالت پایدار با کمترین تغییرات رسید. غشای PAI ساده و غشای مخلوط PAI-SPEEK به ترتیب حدود 35 درصد و 21 درصد کاهش شار آب را نشان دادند. در فشار 5 اتمسفر با افزودن 30 میلیگرم در لیتر از آنزیم OSEII نسبت نفت به آب از 36ppm به 2/1ppm کاهش پیدا کرد که در این شرایط درصد حذف نفت در آب 97 درصد بود. در این کار حالت بهینه در شرایط افزودن OSEII و اعمال هوادهی حاصل شد.
غشای الیاف توخالی
پلی آمید ایمید
پلی (اتر اترکتون) سولفونه شده
بیوراکتور
تصفیه پساب نفتی
2021
10
23
1
20
https://www.wwjournal.ir/article_135610_4d1632b2a988514f1f314f26c95c6db2.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
راهبری و ارتقای ظرفیت تصفیهخانههای فاضلاب به روش لجن فعال با استفاده از رویکرد شار جرمی (مطالعه موردی تصفیهخانه فاضلاب شهرک غرب تهران)
رحمت اله
محمدی
بابک
امین نژاد
یکی از چالشهای مهم در بهرهبرداری از تصفیهخانههای فاضلاب، فقدان نیروی انسانی متخصص و عدماستفاده از روشهای نو در راهبری از این سیستم است که در گذشته خیلی کم به این موضوع پرداخته شده است. بنابراین بهکارگیری روشهای جدید در امر بهرهبرداری اهمیت بسیار زیادی دارد و در این راستا، در این پژوهش با بهرهگیری از رویکرد شار جرمی، سرعت و رفتار تهنشینی ذرات و تودههای لجن در حوض تهنشینی ثانویه با انجام آزمایش ستون تهنشینی و با رعایت قرارگیری محدوده شاخص لجن بین 150 تا 250 میلیگرم در لیتر با تهیه 6 غلظت مختلف از فاضلاب خام ورودی، پساب خروجی و لجن برگشتی و بهصورت مستمر بیش از 18 ماه (551 روز) و در شرایط مختلف آب و هوایی بررسی شد و با ترسیم نمودارهای ارتفاع زمان، غلظت- سرعت، غلظت- شار جرمی، ارتباط بین پارامترهای مهم با استفاده از نرمافزار MATLAB بهدست آمد و مدلهای ریاضی و تجربی جدیدی که قابلیت تخمین سرعت در طیف وسیعی از غلظتهای مختلف را داشت، ارائه و مشاهده شد که در شرایط غیرعادی میتوان با تعیین درست نقطه بهینه بهرهبرداری، ظرفیت تصفیهخانهها را بدون هزینه کرد، بین 15 تا 20 درصد ارتقا داد.
مدیریت یکپارچه منابع آب
فرایند تصفیه
لجن فعال
شار جرمی و مدلهای ریاضی و تجربی
2021
10
23
21
33
https://www.wwjournal.ir/article_135939_44a3fcbbea8a0f4d0512cd1212736c75.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
شناسایی و تحلیل کیفی ریسکهای پروژه شبکه فاضلاب شهر تهران با روش ANP و مقایسه آن با روش FUZZY VIKOR
فرهنگ
مراقی
آرمین
منیر عباسی
با توجه به افزایش زندگی شهرنشینی بهخصوص تهران و مشکلات محیطزیستی، نیاز بیشتر به اجرای طرحهای انتقال فاضلاب شهری وجود دارد. بنابراین با توجه به تعداد زیاد این پروژهها در حال و آینده، مدیریت ریسک این پروژهها اهمیت خاصی دارد. در این پژوهش ابتدا ریسکهای پروژه با بررسی اسناد چند پروژه مشابه و سپس مصاحبه با افراد خبره و کارشناسان، شناسایی شد. بعد از آن با دو روش مختلف، یکی بهروش تحلیل شبکهای و دیگری، ویکور فازی بهعنوان روشی جدیدتر، تحلیل کیفی ریسکها و مقایسه انجام شد. ریسکهای اولویتبندی شده در هر دو روش شباهت زیادی داشت. در روش تحلیل شبکهای، هر ریسک در رتبه مشخص قرار گرفت در حالی که در روش ویکور فازی بعضی از ریسکها که اختلاف جزئی داشتند در یک رتبه قرار گرفتند. ریسکهایی مانند تأخیر در پرداخت صورت وضعیتها، تأخیر در صدور مجوز شهرداری و سایر ریسکهایی که در رتبه بالا قرار داشتند باید برنامهریزی و مدیریت شوند. ریسک تأخیر در پرداخت صورت وضعیتها با مقدار ایده آل 1 در روش تحلیل شبکهای و همچنین با مقدار کمینه S، R و Q بهترتیب 011/0 ، 011/0 و 032/0- در روش ویکور فازی، رتبه نخست، در هر دو روش شد. لازم به ذکر است ریسکهای شناسایی شده و اولویتبندی شده در زمان تهیه این پژوهش بوده است. در آخر پیشنهاداتی برای ریسکهایی که در اولویت بالا قرار داشتند، ارائه شد.
Fuzzy VIKOR
ANP
شناسایی ریسک
تحلیل کیفی
شبکه فاضلاب
2021
10
23
34
46
https://www.wwjournal.ir/article_135781_72b3475e35222c2adb39936852961766.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
سنتز و شناسایی نانوکامپوزیت مغناطیسی کربن فعال اصلاح شده با اکسید کلسیم بهمنظور حذف ماده رنگزای مالاشیت سبز از محلولهای آبی: مطالعه تعادلی و سینتیکی فرایند جذب
رضا
عبدالهی
نگین
سهرابی
رضا
محمدی
رنگزاها از مهمترین آلایندههای صنعتی راهیافته به محیطزیست به حساب میآیند و ازاینرو حذف آنها از پسابهای صنعتی امری بسیار مهم است. در این میان ارائه روشی اقتصادی و با کارایی زیاد برای حذف رنگزا مالاشیت سبز که از رنگزاهای بسیار سمّی برای محیطزیست و انسان است، مهم و ضروری است. در این پژوهش حذف رنگزا مالاشیت سبز با استفاده از یک جاذب مقرونبهصرفه و مؤثر بررسی شد که در راستای آن از کربن فعال حاصل از هسته خرما استفاده شد. کربن فعال حاصل از هسته خرما با استفاده از نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 و اکسید کلسیم به روش رسوبدهی شیمیایی اصلاح شد. خواص و ویژگیهای این سه جاذب با استفاده از آنالیزهای FTIR، VSM، TGA، XRD و SEM بررسی شد. پارامترهای مؤثر بر فرایند جذب از جمله pH، مقدار جاذب، زمان تماس و غلظت اولیه رنگزا مالاشیت سبز بهینهسازی شدند. پژوهشهای تعادلی و سینتیکی فرایند جذب با استفاده از مدلهای رایج و مختلف انجام شد. نتایج بهدست آمده نشان داد شرایط بهینه برای جذب رنگزای مالاشیت سبز با استفاده از جاذب مورد بررسی عبارت است از: غلظت اولیه برابر با 10 میلیگرم در لیتر، pH برابر 7، زمان تماس برابر با 20 دقیقه، دوز جاذب برای AC، AC/Fe3O4 و AC/Fe3O4/CaO بهترتیب برابر با 3، 3 و 2 گرم بر لیتر. همچنین مدل فروندلیچ توانایی بیشتری برای توصیف رفتار تعادلی فرایند و مدل سینتیک شبهدرجه دوم توانایی مناسبی برای بیان سینتیک واکنش دارد. بیشینه ظرفیت جذب تعیین شده با استفاده از مدل لانگمیر برای AC، AC/Fe3O4 و AC/Fe3O4/CaO بهترتیب برابر با 9/50، 7/85 و 4/107 میلیگرم بر گرم بهدست آمد. توانایی واجذبی و استفاده مجدد AC/Fe3O4/CaO تا 8 مرحله بررسی شد که نتایج نشان داد جاذب مذکور توانایی چندین مرتبه استفاده مجدد در فرایند جذب سطحی را دارد. نتایج نشان داد اصلاح کربن فعال با نانوذرات مغناطیسی Fe3O4 و اکسید کلسیم موجب افزایش بازدهی جذب آن میشود و آن را به یک جاذب مناسب برای تجاریسازی تبدیل میسازد.
کربن فعال
Fe3O4
اکسید کلسیم
جذب سطحی
مالاشیت سبز
2021
10
23
47
66
https://www.wwjournal.ir/article_136149_b9f711517cec2933c019d69ccec4401a.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
مطالعه کارایی حذف فلزات سرب و نیکل از پساب با استفاده از دو گونه گیاه لویی و علف هفتبند (مطالعه موردی: تصفیهخانه فاضلاب غرب اهواز)
مهناز
مترقی
خوشناز
پاینده
با توجه به بحران کمبود آب استفاده مجدد از پساب شهری بسیار مهم و ضروری است. استفاده از گیاهان در فرایند تصفیه فاضلاب مناسب است و میتواند در کاهش و حذف آلودگی موجود در فاضلابهای شهری و روستایی کمک شایانی کند. این پژوهش در سال 1397 با هدف گیاه پالایی لویی و علف هفتبند در حذف فلزات سرب و نیکل از پساب تصفیهخانه شهر اهواز انجام شد. در این پژوهش از طرح کاملاً تصادفی در قالب 4 تیمار و 3 تکرار استفاده شد و مراحل فعالیتهای آزمایشگاهی در آزمایشگاه خاکشناسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اهواز انجام شد. عناصر سنگین به روش جذب اتمی به کمک دستگاه PG Instruments Limited سنجش شدند. میانگین میزان سرب و نیکل در پساب شهر اهواز 35/96 و 57/102 میکروگرم در لیتر بود. میزان فلز سرب در تیمارهای بررسی شده در دامنه 85/17 تا 85/96 میکروگرم در لیتر و مقدار نیکل 91/18 تا 87/102 میکروگرم در لیتر بهدست آمد. در این پژوهش در تیمار چهارم در زمان ماند 90، درصد حذف سرب و نیکل به وسیله گیاه لویی بهترتیب 66/62 و 18/70 درصد به دست آمد. همچنین کارایی حذف پارامترهای مورد بررسی به وسیله گیاه علف هفتبند نیز بهترتیب 26/29 و 22/44 درصد بود. مقدار جذب نیکل بهوسیله گیاهان بالاتر از جذب فلز سرب بود. کارایی حذف فلزات سرب 66/62 و نیکل 18/70 از پساب شهری بهوسیله گیاه لویی بیشتر از گیاه علف هفتبند بهدست آمد. در مجموع گیاهان لویی و علف هفتبند توانایی گیاه پالایی فلزات سرب و نیکل را از پساب شهری داشتند، بهطوری که مقدار این فلزات طی 90 روز زمانماند در تیمار دوم و چهارم کاهش یافت.
نیکل
سرب
لویی
علف هفتبند
پساب شهری
تصفیه خانه فاضلاب
2021
10
23
67
78
https://www.wwjournal.ir/article_137304_2376be997782f34de8612eaa984312e2.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
بررسی کارایی زئولیت 4A اصلاح شده با مس در حذف آنتیبیوتیک تتراسایکلین از محیط آبی
سید محمد مهدی
نوری
زهرا
فضائلی پور
ناهید
مهری
حمید
حیدرزاده درزی
آنتیبیوتیکها با توجه به میزان بالای آنها در پسابهای شرکتهای دارویی و بیمارستانها از آلایندههای مهم دارویی بهشمار میروند. تتراسایکلینها بهعنوان یک مهارگر باکتریایی نسبتاً ارزانقیمت یکی از پرکاربردترین آنتیبیوتیکهای مورد استفاده برای انسان و مکمل غذایی و دارویی دام است که موجب انتشار گسترده آن به محیطزیست شده است. در این پژوهش از زئولیت 4A بهدلیل سطح مخصوص و قابلیت تعویض یونی بالا استفاده شد و برای افزایش ظرفیت جذب تتراسایکلین با مس اصلاح شد. روش تلقیح بهعنوان یکی از روشهای ساده و تکرارپذیر برای افزودن مس با نسبتهای مختلف به ساختار زئولیت استفاده شد. جاذب مورداستفاده با آنالیزهای FESEM، FTIR، XRD و BET تعیین مشخصه شد. آزمایشهای جذب با بررسی اثر نسبت جرمی مس به زئولیت، وزن جاذب، در pH های مختلف طی زمان انجام شد. ایزوترم و سینتیک جذب بهمنظور بررسی ظرفیت جذب و مکانیسم انتقال تتراسایکلین از توده به سطح جاذب و نفوذ درون حفرهای بررسی شد. سطح مخصوص جاذب طی فرایند اصلاح با مس از m2/g 36 به m2/g 635 افزایش یافت. حداکثر میزان جذب در pH برابر 8/6 و نسبت وزنی نیترات مس به زئولیت 4/0 بر اساس تئوری لانگمیر از 41 به مقدار حدود mg/g 416 حاصل شد و پس از آن میزان جذب با کاهش مواجه شد. ایزوترم فرندلیش مطابقت بهتری با دادههای تعادلی نشان داد و سینتیک درجه دوم سرعت واکنش را بهخوبی پیشبینی کرد. آنالیز تبدیل فوریه مادون قرمز نشان داد که پیوند الکتراستاتیکی بین گروههای کربونیل و فنول تتراسایکلین با مس یک از مکانیسمهای اصلی جذب تتراسایکلین بر روی زئولیت اصلاح شده است. نتایج نشان دادند که مس با تغییر ساختار داخلی بهصورت کاهش شعاع حفرات و افزایش سطح مخصوص، ظرفیت جذب زئولیت را به مقدار قابلتوجهی افزایش داده است.
تتراسایکلین
زئولیت
اصلاح سطح
جذب سطحی
تصفیه آب
2021
10
23
79
92
https://www.wwjournal.ir/article_136314_77060e177b282f2a060e4b5f3592ea3d.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
بررسی کارایی پایلوت مستغرق غشایی (MSR) در حذف کدورت از آب با استفاده از منعقدکننده پلیآلومینیوم کلراید بههمراه کمک منعقدکنندههای پلیالکترولیت و آهک
فرزاد
هاشم زاده
امیرحسام
حسنی
علی
ترابیان
سید مهدی
برقعی
امیرهومن
حمصی
در سالهای اخیر توسعه سیستمهای غشایی غوطهور منجر به توسعه درخور توجه بازار اولترافیلتراسیون/تصفیه آب شده است. هدف از این پژوهش بررسی کارایی تصفیه آبها با کدورتهای مختلف با استفاده از پایلوت مستغرق غشایی بهمنظور انعقاد و لختهسازی فیلتراسیون همزمان و تعیین مقدار بهینه پارامترهای عملکردی آن بود. در این پژوهش برای تصفیه آب با کدورتهای مختلف در ابتدا توسط آزمون جارتست به بررسی منعقدکننده پلیآلومینیوم کلراید به همراه آهک و پلیالکترولیت برای انعقاد و لختهسازی در هر کدورت پرداخته شد. پارامترهای pH معادل 5 تا 10، پلیآلومینیوم کلراید 1 تا 50 میلیگرم در لیتر و کمک منعقدکنندههای آهک 5/0 تا 15 میلیگرم در لیتر و پلیالکترولیت 1/0 تا 2 میلیگرم در لیتر بررسی شدند. در مرحله بعد پایلوت مستغرق غشایی برای انعقاد و لختهسازی و فیلتراسیون غشایی طراحی شد. آزمایشهای پایلوت بهصورت سیستم بسته بهرهبرداری شد و پارامترهای شار جریان، میزان آلومینیوم در آب تصفیه شده، نحوه گرفتگی غشاها در تصفیه آب بررسی شدند. نتایج آزمایش جارتست نشان داد پلیآلومینیوم کلراید عملکرد مطلوبی را در حذف کدورت داشته است. همچنین استفاده از آهک و پلیالکترولیت باعث افزایش 3 درصدی در درصدهای حذف شدهاند. pH برابر 8 نیز بهعنوان pH بهینه انتخاب شد. پایلوت مستغرق غشایی در کدورتهای کمتر از NTU 100 بهترین عملکرد از نظر شار جریان را داشت. شار جریان در 8 ساعت زمان بهرهبرداری تنها 5 درصد کاهش یافت در حالی که در کدورتهای بالای NTU 200 کاهش شار تا 50 درصد نیز گزارش شده است. درصدهای حذف کدورت ثابت و بیش از 5/99 درصد، میزان حذف آلومینیوم کل نیز توسط فرایند غشایی بیش از 99 درصد، نوع گرفتگی غشاها از نوع رسوبات سطحی با قابلیت برگشتپذیری بود. این پژوهش نشان داد از پایلوت مستغرق غشایی همزمان با انعقاد و لختهسازی میتوان بهعنوان یک روش کارامد و قابلانعطاف بهمنظور تصفیه آب با کدورتهای مختلف استفاده شد.
انعقاد و لختهسازی
تصفیه آب
کدورت
الترافیلتراسیون
غشا
2021
10
23
93
107
https://www.wwjournal.ir/article_137616_48b1b7951fcd87b37facb14b4633ac5d.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
سنتز جاذب گرافن اکساید و گرافن اکساید عاملدار با استفاده از روش هامرز اصلاح شده بهمنظور جذب سرب محلولهای آبی
فرزاد
وزیری علمدارلو
قهرمان
سلوکی نژاد
فاضل
ضحاکی فر
مسعود
رضوانی جلال
مسعود
جباری
یکی از مهمترین چالشهای محیطزیستی دنیا، آلودگی محیطزیست به فلزات سنگین سمّی و خطرناک است که موجب بروز اثرات محیطزیستی گوناگونی میشود. سرب یکی از فلزت سنگین است که حذف آن با روشهای مختلفی انجام میشود. در این پژوهش، جاذب گرافن اکساید با روش هامرز اصلاح شده تهیه شد و با آمینومتیل فسفنیک اسید عاملدار شده و کاربرد آن در جذب یونهای سرب از محلولهای آبی در فرایند ناپیوسته بررسی شد. اثر پارامترهای مؤثر بر میزان جذب یونهای سرب توسط جاذب تهیه شده از قبیل زمان تماس، pH، مقدار جاذب، غلظت اولیه محلول سرب و دمای محلول محاسبه شد. دادههای سینتیکی با سه مدل شبهمرتبه اول، شبهمرتبه دوم و دو نمایی آنالیز شد. نتایج نشان دادند که دادههای آزمایشگاهی تطابق بهتری با مدل شبهمرتبه دوم دارد. دو مدل ایزوترم همدمای فروندلیچ و لانگمیر برای توصیف دادههای تعادلی استفاده شد. حداکثر میزان جذب یون سرب توسط جاذب گرافن اکساید و گرافن اکساید عاملدار شده بهترتیب 80/187 و 41/209 میلیگرم در گرم در دمای 45 درجه سلسیوس و pH برابر 2 بهدست آمد. علاوه بر این، جاذبها توسط محلول اسید نیتریک/اسید هیدروکلریک، احیا شدند و در 7 چرخه جذب-دفع استفاده شدند که تغییر چندانی در ظرفیت جذب مشاهده نشد.
گرافن اکساید عاملدار شده
آمینومتیل فسفنیک اسید
محلول آبی
سرب
ظرفیت جذب
2021
10
23
108
121
https://www.wwjournal.ir/article_137618_a8d335be2833242b29eabe0cfa69e176.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
مدیریت پایدار منابع آب با استفاده مجدد از پساب شهری در رهیافت زمین عوارضی
سعید
غفوری
حسین
حسن پور درویشی
حسین
محمد ولی سامانی
گسترش جمعیت شهری و افزایش پوشش شبکههای آبرسانی داخلی و شبکههای فاضلاب باعث افزایش مقدار بیشتری از فاضلابهای شهری میشود که میتواند به منبع آبی جدید، بهویژه برای مصارف غیرشرب استفاده شود. در این پژوهش، شهر جدید پردیس بهعنوان اولین مطالعه موردی برای طرحریزی سامانه استفاده مجدد از پساب و بازچرخانی بهعنوان حلقه مهم مدیریت پایدار منابع آب، انتخاب شد. برای پیشبرد اهداف این پژوهش، تدوین و بهکارگیری روش زمین عوارضی در بازچرخانی پساب در نظر گرفته شد. در این خصوص بهمنظور امکان بررسی اقتصادی استفاده از پساب منطقهای به جای تصفیه متمرکز (در تصفیهخانه مرکزی شهر) و نیز مواردی از قبیل صرفهجویی هزینهها، افزایش درآمد محلی ساکنان، هزینههای محیطزیستی و نیز شاخصهای مرتبط در استفاده از پساب تعیین و ارزیابی شد. روش طبقهبندی شاخصها نیز با استفاده از تحلیلهای آماری برای امکان ارزیابی استفاده از پساب استفاده شد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان صرفهجویی و اضافه درآمد مالی، بهترتیب 17/36 و 25/31 درصد، از مجموع کل صرفهجویی و درآمد بهعنوان اولویت اصلی و توصیه بهعنوان منبع جایگزین در محدوده مطالعه اتفاق خواهد افتاد. از طرفی سطح، صرفهجویی و اضافه درآمد مالی برای گروهی که نیازی به استفاده از پساب ندارد، صرفاً برای 15/1درصد سطح کل محدوده مطالعه در اولویت آخر قرار گرفت. اولویتبندی استفاده غیرمتمرکز از پساب برای مناطق شهری، نشان داد که این طرح برای بخش قابلتوجهی از مناطق مسکونی (ضمن کاهش مصارف آب در کنار صرفهجویی اقتصادی و افزایش درآمد منطقهای) دارای اولویت گروه اول (بالا) است. در ضمن این طرح میتواند ارائه راهکاری برای مسئولان در تصمیمگیری منابع آبی شهر پردیس و راهحل پایدار آن باشد.
پساب
استفاده مجدد
خوشهبندی
مدیریت منابع آب
2021
10
23
122
135
https://www.wwjournal.ir/article_138181_93b79221bd4d9c0ac3ee3435fdfcb4a7.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1400
32
4
مدیریت رواناب شهری با رویکرد بهینهسازی روشهای توسعه کماثر و تلفیق مدلهای SWMM و SUSTAIN
امیرحسین
نظری
عباس
روزبهانی
سید مهدی
هاشمی شاهدانی
توسعه سریع و ناپایدار شهرها منجر به تغییر خصوصیات هیدرولوژیکی حوضهها شده و ریسک وقوع آبگرفتگی ناشی از روانابهای شهری را افزایش داده است. یکی از راهحلهای بهکار گرفته شده برای کنترل کمّی و کیفی روانابهای شهری، رویکردهای مبتنی بر زیرساختهای سبز و روشهای توسعه کماثر است که توجه پژوهشگران زیادی را به خود جلب کرده است. در این پژوهش، از مدل SWMM بهمنظور شبیهسازی فرایند بارش رواناب در ناحیه یک منطقه 11 شهرداری تهران استفاده شد. 6 سناریو شامل ترکیبات مختلفی از انواع LID شامل بام سبز، مخزن باران، سلول نگهداشتزیستی، معابر نفوذپذیر، جوی باغچه و حوضچه نفوذ در نظر گرفته شد. سپس مدل SUSTAIN بهمنظور ارزیابی عملکرد هر سناریو بهکار گرفته شد. در گام بعد پاسخهای بهینه از طریق الگوریتم بهینهسازی NSGA-II بهدست آمد و برای هر سناریو یک منحنی پارتوی هزینه-عملکرد ارائه شد. نتایج نشان داد پاسخهای منتخب پیادهسازی سناریوهای 1 تا 6 بهترتیب حجم رواناب را به میزان 53، 4، 66، 72، 31 و 34 درصد کاهش دادند. سناریوی 4 با ترکیبی از مخازن باران، معابر نفوذپذیر و جوی باغچه با 72 درصد و هزینه 2/12 میلیون دلار، بهینهترین عملکرد را نسبت به پاسخهای متناظر از سناریوهای دیگر نشان داد و سناریوی 6 نیز با 34 درصد کاهش حجم رواناب و هزینه 1/7 میلیوندلار در رتبه بعدی قرار گرفت. بهکارگیری تلفیقی مدلهای SUSTAIN و SWMM کمک کرد تا علاوه بر عملکرد فنی، هزینه و عملکرد هر سناریو ارزیابی و امکان بهینهسازی آن فراهم شد. نتایج بهدست آمده از این پژوهش میتواند مدیران شهری و تصمیمگیرندگان را در طراحی، تخمین عملکرد و هزینههای اجرایی سناریوهای LID یاری کند.
مدیریت رواناب شهری
روشهای توسعه کماثر
SUSTAIN
زیرساخت سبز
الگوریتم NSGA-II
2021
10
23
136
151
https://www.wwjournal.ir/article_138368_0b456e0d1cc19070f804ccdc2a498eed.pdf