2024-03-29T16:46:31Z
https://www.wwjournal.ir/?_action=export&rf=summon&issue=14105
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
کاربرد روش چند بخشی نمودن طول خط بهمنظور بهبود شبیهسازی زوال کلر در خطوط انتقال آب اصفهان بزرگ
یاسمن
فروزنده
علی
دهنوی
احمد
شانهساززاده
کلر بهعنوان متداولترین ماده گندزدا برای جلوگیری از رشد میکربی در شبکههای آبرسانی استفاده میشود. غلظت کلر در سیستمهای توزیع و یا خطوط انتقال آب بهعلت دو نوع مختلف زوال تودهای و زوال جدار کاهش مییابد. در این پژوهش با استفاده از نرمافزار EPANET، زوال کلر در خط انتقال آب اصفهان از تصفیهخانه باباشیخعلی تا شهر نایین در فصول تابستان و زمستان با مدل سینتیکی مرتبه اول به دو روش تکبخشی و دو بخشی شبیهسازی و نتایج با یکدیگر مقایسه شد. در روش اول شبیهسازی کلر با در نظر گرفتن کل خط انتقال آب اصفهان بهعنوان یک بخش (تکبخشی) و تعیین یک ضریب زوال حجمی و یک ضریب زوال جدار برای کل خط انتقال انجام شد. در روش دوم خط انتقال به دو بخش تقسیم شد (دوبخشی) و ضرایب زوال کلر برای هر بخش جداگانه اختصاص داده شد. برای تعیین ضریب زوال تودهای کلر، آزمایشهای بطری در دماهای 6 و 18 درجه سلسیوس انجام شد. نتایج نشان داد با جداسازی خط انتقال به دو قسمت و استفاده از ضرایب و پارامترهای زوال متناسب با همان قسمت، مقدار خطای جذر میانگین مربعات برای غلظتهای کلر اندازهگیری شده و شبیهسازی شده در فصل تابستان از مقدار 09/0 به 03/0 و در فصل زمستان از 064/0 به 025/0 کاهش پیدا کرده است. بنابراین کاربرد روش چند بخشی بهصورت قابل ملاحظهای باعث بهبود نتایج شبیهسازی غلظت کلر در خطوط انتقال طولانی میشود.
کیفیت آب آشامیدنی
ضرایب زوال کلر
کلر باقیمانده
خط لوله انتقال آب اصفهان
EPANET
2020
03
20
1
11
https://www.wwjournal.ir/article_95360_acefb7957614d79ea5da197ed9674440.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
استقرار بهینه نواحی مجزا در شبکههای توزیع آب با استفاده از تئوری گراف
محمدرضا
شکفته
محمد رضا
جلیلی قاضی زاده
برای بهرهبرداری بهتر از شبکههای توزیع آب توصیه میشود که شبکههای موجود به نواحی مجزا تبدیل شود. بهدلیل پیچیدگی شبکههای قدیمی، تبدیل این شبکهها به نواحی مجزا، پرهزینه و حساس است. در پژوهش حاضر مدلی ارائه شد که با استفاده از تئوری گراف و نرمافزار شبیهسازی هیدرولیکی EPANET، تبدیل شبکههای قدیمی به نواحی مجزا را بهصورت بهینه انجام میدهد، بهصورتی که ضمن رعایت حداقل فشار مورد نیاز گرهها، تعداد لولههای رابط بین نواحی مجزای پیشنهادی حداقل باشد. حداقل بودن تعداد لولههای رابط، باعث حداقل شدن هزینه برای دبیسنجهای مورد نیاز میشود. مدل ارائه شده برای تعیین نواحی مجزا برای شبکه توزیع آب پولاکیس با 50 لوله و 30 گره در حالتهای مختلف هیدرولیکی و همچنین برای شبکه واقعی آب شهر بوشهر با حدود 3740 گره و 3980 لوله بهکار گرفته شد. نتایج خروجی نشان داد که مدل ارائه شده، توانایی طراحی شبکههای آب موجود به نواحی مجزا را با رعایت قیدهای هیدرولیکی بهصورت بهینه دارد.
نواحی مجزا
تئوری گراف
مدیریت نشت
شبکه توزیع آب
2020
03
20
12
24
https://www.wwjournal.ir/article_92080_5da09991115de748c8e6136d7d8f82ac.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
تخمین سهم نسبی منابع چندگانه نیترات در آب زیرزمینی دشت ورامین با استفاده از مدل اختلاط ایزوتوپی بیزی
زهره
نجاتی جهرمی
حمیدرضا
ناصری
محمد
نخعی
فرشاد
علیجانی
آلودگی نیترات آبهای سطحی و زیرزمینی مشکل مهم کیفیت آب در کره زمین است. در پژوهشهای متعدد از روش علمی تعیین روابط δ15N- و δ18O- برای مشخص نمودن منابع غالب نیترات در آبهای زیرزمینی، با وجود همپوشانی دامنههای ایزوتوپ نیترات و وقوع تفریق ایزوتوپی نیترات، استفاده میشود. منابع پتانسیل نیترات در منطقه مورد مطالعه شامل کودهای شیمیایی آمونیومدار، پساب تصفیهخانه فاضلاب جنوب تهران، فاضلابهای انسانی و حیوانی، رودخانه شور، بارندگی و نیتروژن آلی خاک است. برای شناسایی منابع مختلف نیترات و تخمین سهم نسبی آنها در آب زیرزمینی آبخوان ورامین، از ایزوتوپهای دوگانه نیترات (δ15N- و δ18O- ) و مدل اختلاط ایزوتوپی بیزی برای 38 نمونه در آبان 1396 استفاده شد. بر اساس آنالیز خوشهای سلسله مراتبی، 38 نمونه آب زیرزمینی از لحاظ خصوصیات هیدروشیمیایی به سه خوشه (گروههای یک تا سه) تقسیمبندی شدند. میانگین مقدار δ15N- برای گروههای 1، 2 و 3 بهترتیب ‰1/2 ±7+، ‰1/1 ±2/10+ و ‰1/2 ± 1/16+ و میانگین δ18O- ، بهترتیب ‰9/1 ±3/2+ ، ‰8/0 ±6/0+، ‰4/1 ±2/6+ بود. مدل SIAR نشان داد که کودهای آمونیومدار و فاضلاب، بیشترین سهم نیتروژن آلی خاک و بارندگی کمترین سهم را در آلودگی نیترات آبخوان ورامین دارند.
آلودگی نیترات
ایزوتوپ پایدار
سهم منابع آلاینده
SIAR
آبخوان ورامین
2020
03
20
25
38
https://www.wwjournal.ir/article_96618_51915791c962c2ecbd661defe703db0f.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
حذف فتوکاتالیستی اتیلن دیکلراید توسط نانوکامپوزیت پلی آنیلین-دی اکسید تیتانیم تثبیت شده بر سطح گلولههای شیشهای: بهینهسازی به روش سطح پاسخ-طراحی مرکب مرکزی
مهدی
محسن زاده
سید احمد
میرباقری
اتیلن دیکلراید یکی از مهمترین هیدروکربنهای کلرینه در پساب صنایع پتروشیمی است که عمدتاً برای تولید مونومر وینیل کلراید که پیش ماده اصلی تولید پیویسی است، استفاده میشود. ایران یکی از بزرگترین تولیدکنندگان پیویسی در جهان است. در فرایند تولید ۱۰۰۰ کیلوگرم اتیلن دیکلراید، در حدود 4/0 مترمکعب پساب تولید میشود که حاوی ۵۰ تا ۲۰۰ میلیگرم در لیتر اتیلن دیکلراید است. در این پژوهش، روش تجزیه فتوکاتالیستی برای حذف این هیدروکربن کلرینه مورد استفاده قرار گرفت. نانوکامپوزیت PAni-TiO2 به روش لایهنشانی غوطهوری بر سطح گلولههای شیشهای تثبیت شد. خصوصیات مورفولوژی نانوکامپوزیت PAni-TiO2 با استفاده از تحلیلهای میکروسکوپ الکترونی روبشی، طیف سنجی پراش انرژی پرتو ایکس و طیف سنجی مرئی- فرابنفش مورد تأیید قرار گرفت. یک راکتور فتوکاتالیستی بستر ثابت در مقیاس نیمه صنعتی برای آزمایشهای فوتوکاتالیستی مورد استفاده قرار گرفت. روش سطح پاسخ بر اساس طراحی مرکب مرکزی برای ارزیابی و بهینهسازی پارامترهای غلظت اولیه اتیلن دیکلراید، زمان ماند، pH و ضخامت پوشش بهعنوان پارامترهای مستقل و حذف فتوکاتالیستی اتیلن دیکلراید بهعنوان پاسخ، در نظر گرفته شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، دادههای واقعی و مقادیر پیشبینی شده توسط روش سطح پاسخ با ضریب رگرسیون 9870/0 و ضریب رگرسیون اصلاح شده 9718/0 و ضریب رگرسیون پیشبینی شده 9422/0 همبستگی داشتند. مطابق نتایج، در شرایط بهینه غلظت اولیه اتیلن دیکلراید 250 میلیگرم در لیتر, زمان ماند 240 دقیقه, pH برابر 5 و ضخامت پوشش 5/0 میلیگرم بر سانتیمتر مربع، درصد تجزیه فتوکاتالیستی اتیلن دیکلراید 84/88 بود. سینتیک تجزیه فتوکاتالیستی در شرایط بهینه از مدل مرتبه اول لانگمیر-هینشلوود با ثابت سرعت مرتبه اول (K) برابر 0095/0 و ضریب رگرسیون برابر 9455/0 پیروی میکرد. حذف کامل فتوکاتالیستی اتیلن دیکلراید پس از 360 دقیقه بهدست آمد. از نتایج بهدست آمده در این پژوهش میتوان نتیجه گرفت راکتور طراحی و ساخته شده، احتمالاً قابلیت صنعتی شدن را دارد.
اتیلن دیکلراید
نانوکامپوزیت PAni-TiO2
اکسیداسیون فتوکاتالیستی
روش سطح پاسخ
2020
03
20
39
52
https://www.wwjournal.ir/article_92084_e8510a97dbf681ce84deb293621f00e3.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
بررسی جذب یون مس با آلفا، بتا و گاما سیکلودکسترین با استفاده از روش تابع چگالی
حسین
نورمحمدی
لیلی
حیدرپور صارمی
والح
آقازاده
سیکلودکسترینها با توجه به تعداد واحدهای گلوکزی تشکیل دهنده خود، 6، 7 و 8 واحد، بهترتیب به سه دسته آلفا، بتا و گاما سیکلودکسترین طبقهبندی میشوند. این ترکیبات حلقوی دارای دو سطح آبدوست و آبگریز برای به دام انداختن ترکیبات با قطبیتهای مختلف هستند. رفتار دوگانه سیکلودکسترینها سبب کاربرد آنها در زمینههای مختلف از جمله داروسازی، پزشکی، زیستمحیطی و آرایشی شده است. کاتیونهای فلزی یکی از منابع آلودگی پسابهای معدنی و صنعتی هستند، که فرایند حذف آنها با سیکلودکسترین موضوع پژوهش حاضر است. در این پژوهش، آنالیز تئوری برهمکنش کاتیون فلزی Cu1+با آلفا، بتا و گاما سیکلودکسترین مورد مطالعه قرار گرفت. ساختار و انرژیهای پایداری این ترکیبات با استفاده از نظریه دانسیته الکترونی و روش B3LYP در فاز گازی و محلول بررسی شد. با استفاده از محاسبات NBO، جایگاههای فعال این ترکیبات برای برهمکنش با کاتیون فلزی مشخص شدند. محاسبات نشان داد توزیع بار الکتریکی بر روی اتمهای اکسیژن گلوکوپیرانوز بهعنوان واحدهای سازنده هر ترکیب تقریباً یکسان است. همچنین کمپلکسهای مربوطه با استفاده از سطح محاسباتی مذکور بهینهسازی شد و قدرت کیلیت شدن هرکدام از این الیگوساکاریدهای حلقهای مورد مقایسه قرار گرفت. دادهها نشان دادند که آلفا و بتا سیکلودکسترین بهترتیب تمایل بیشتری برای برهمکنش با کاتیون Cu1+در فاز گازی و آبی دارند و بنابراین نامزدهای احتمالی برای زدودن این یون از پسابهای صنعتی و یا معدنی بهشمار میروند.
سیکلودکسترین
نظریه دانسیته الکترونی
پساب
2020
03
20
53
60
https://www.wwjournal.ir/article_92779_73d43d1943267182de155a120498f46e.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
بررسی کارایی حذف فسفات از زهاب صنایع کشت و صنعت نیشکر با استفاده از سیستم تالاب بافلدار ساختگی با جریان زیر سطحی
صادق
قاسمی
احسان
دریکوند
صائب
خوشنواز
سعید
برومند نسب
محسن
سلیمانی بابرصاد
فسفر در محیطهای آبی بهعنوان یک ماده مغذی ضروری شناخته میشود اما افزایش غلظت آن در منابع آبی باعث بروز پدیده یوتریفیکاسیون در آب و در نتیجه مرگ آبزیان میشود. بنابراین حذف فسفات از آب بسیار مهم است. در این پژوهش بهمنظور حذف فسفات از منابع آب از سیستم تالاب بافلدار ساختگی با جریان زیر سطحی استفاده شد. در همین راستا برای افزایش کارایی سیستم تالاب ساخته شده در حذف بهینه فسفات، آزمایشهایی در 3 فاز مختلف طراحی شد. در فاز اول در قالب آزمایشهای ناپیوسته، عملکرد کامپوزیت مواد ارزان قیمتی همچون زئولیت، بنتونیت و سنگدانه پامیس بهصورت تثبیت نانوذرات زئولیت/ بنتونیت بر روی سطح سنگدانههای پامیس بهمنظور جذب فسفات و انتخاب کاندید برتر بهمنظور قرارگیری در بستر تالاب مورد بررسی قرار گرفت. در فاز دوم در قالب آزمایشهای گلدانی، عملکرد گیاهان بومی استان خوزستان همچون سالیکورنیا، لویی و سازو بهمنظور جذب فسفات و انتخاب کاندید برتر جهت کشت در بستر تالاب مورد بررسی قرار گرفت و در نهایت در فاز سوم با قرارگیری بستر و گیاه منتخب در سیستم تالاب ساخته شده، آزمایشهایی بهمنظور بررسی اثر پارامترهایی همچون درصد ترکیب بهینه بستر منتخب با شن، زمان ماند هیدرولیکی و تغییرات دمایی بر راندمان حذف فسفات انجام و تحلیل شد. از بین مواد جاذب و گیاهان کاندید شده برای قرارگیری و کشت در بستر تالاب، بیشترین ظرفیت جذب و انباشت فسفات در سنگدانههای پامیس پوشش داده شده نانوذرات زئولیت 02/1 میلیگرم بر گرم و گیاه سالیکورنیا (68/9 میلی گرم در گرم وزن خشک گیاه) مشاهده شد. در این آزمایش استفاده از ترکیب 10 درصد بستر منتخب با 90 درصد شن بهعنوان بهترین و اقتصادیترین گزینه در حذف فسفات بهدست آمد. همچنین راندمان حذف فسفات در زمان ماند هیدرولیکی 1 روزه در بیشترین شدت، 60/99 درصد بهدست آمد و بهعنوان زمان ماند بهینه مناسب برای حذف فسفات انتخاب شد. در نهایت بررسی نتایج اثر تغییرات دمایی در کارایی سیستم تالاب نشان داد که راندمان حذف از اسفندماه 1396 (دمای 20 درجه سلسیوس) تا تیرماه 1397 (دمای 40 درجه سلسیوس) به میزان 1 درصد افزایش یافت که نشاندهنده تأثیر تغییرات دمایی بر کارایی سیستم تالاب است. با توجه به نتایج بهدست آمده در صورت در دسترس بودن زمین کافی، استفاده از سیستمهای تالاب مصنوعی با جریان زیر سطحی برای تصفیه پساب واحدهای کشاورزی و صنعتی بسیار مناسب و مقرون به صرفه است.
حذف فسفات
تالاب بافلدار ساختگی
گیاهپالایی
2020
03
20
61
75
https://www.wwjournal.ir/article_92778_347c72450446062417f6f0652dc7e0b4.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
بهینهسازی پساب تصفیهخانه فاضلاب لجن فعال شهرک صنعتی شکوهیه قم قبل از ورود به سیستم RO با استفاده از منعقدکنندههای کلرورفریک، آلوم و PAC
حمزه قاسم
آهنگری
حسین
پورمقدس
محمد
فهیمی نیا
پساب خروجی از تصفیهخانه لجن فعال شهرک صنعتی شکوهیه قم به آبهای سطحی جریان دارد و استفاده مجدد از آب در فرایند صنعتی امری ضروری است. این پژوهش با هدف بررسی کارایی سولفات آلومینیوم، کلرورفریک و پلیآلومینیوم کلراید در حذف کدورت و بقیه پارامترها در پساب صنعتی، قبل از ورود به سیستمRO در تصفیهخانه صنعتی شکوهیه قم انجام شد. آزمایشها بر اساس غلظتهای متغیر منعقدکنندهها (200، 400، 700، 800، 1000، 1200 میلیگرم در لیتر) و pH (2، 4، 6، 7، 8 و 10) انجام شد. مراحل اختلاط سریع، اختلاط آرام و سکون انجام شد و عواملی از قبیل کدورت، pH، COD، BOD5، EC، SVI و TSS مورد بررسی قرار گرفت. کارایی منعقدکنندهها در حذف کدورت، متفاوت بود. بالاترین میزان حذف کدورت با پلیآلومینیوم کلراید (95 درصد) و کمترین مقدار حذف کدورت با کلرورفریک (50 درصد) مشاهده شد. بیشترین و کمترین میزان کاهش به ترتیب در pH برابر 2 با 72 درصد و در pH برابر 8 با 10 درصد مشاهده شد. کمترین راندمان حذف BOD5 در پلی آلومینیوم کلراید برابر 88 درصد در pH برابر 4 و بالاترین میزان حذف BOD5 در منعقدکننده کلرورفریک برابر 96 درصد و در pH برابر 4 رخ داد. بالاترین میزان کاهش COD در پلیآلومینیوم کلراید در pH برابر 9، 89 درصد و کمترین مقدار کاهش COD در غلظت 800 میلیگرم در لیتر آلوم برابر 34 درصد بود. بیشترین کاهش هدایت الکتریکی در پلیآلومینیوم کلراید با 87 درصد و کمترین مقدار کاهش هدایت الکتریکی در غلظت 500 میلیگرم در لیتر آلوم با 12 درصد رخ داد. بیشترین مقدار حذف کل جامدات معلق در منعقدکننده کلرورفریک 88 درصد و کمترین مقدار حذف 18 درصد بود. بیشترین حجم لجن تهنشین شده در pH برابر 9 معادل 240 میلیگرم در لیتر در پلیآلومینیوم کلراید و کمترین مقدار لجن تهنشین شده در pH برابر 2 معادل 5 میلیگرم در لیتر بود. استفاده از مواد منعقدکننده میتواند موجب افزایش راندمان تصفیه و حذف کدورت و بازگشت آب به چرخه شود. منعقدکننده PAC و آلوم کارایی بالایی در حذف کدورت و بقیه پارامترهای پساب تصفیهخانه دارند و میتوانند برای تصفیه پساب جهت تغذیه در سیستم RO مورد استفاده قرار گیرند.
انعقاد و لختهسازی
فاضلاب صنعتی
پلیآلومینیوم کلراید
اسمز معکوس
2020
03
20
76
85
https://www.wwjournal.ir/article_95590_3acc528a5e55f5cba0d06d1e6e980e6c.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
پیشبینی تعداد گرفتگی در شبکه فاضلاب شهری (مطالعه موردی: منطقه دو اصفهان)
پگاه
حسینقلی
رامتین
معینی
محمد رضا
زارع
امروزه شبکه فاضلاب بخش جداییناپذیر زندگی شهری محسوب میشود. با توجه به اهمیت این شبکه بهعنوان یکی از زیرساختهای شهری، وقوع شکست در این سیستم علاوه بر توقف سرویسدهی، منجر به ایجاد پیامدهای اجتماعی، اقتصادی و محیطزیستی زیادی میشود. از اینرو ارزیابی وضعیت شبکههای فاضلاب و شکستهایی که در شبکه اتفاق میافتد یک رویکرد مهم در مدیریت آن است. در حالت کلی منظور از شکست، کلیه حالاتی است که عملکرد سیستم با مشکل مواجه میشود. بهطور کلی روشهای هوش مصنوعی بهعنوان روشی کمهزینه بهمنظور پیشبینی شکست مورد استفاده قرار میگیرند. در این پژوهش از برنامهریزی ژنتیک بهمنظور پیشبینی تعداد گرفتگی (شکست هیدرولیکی) در شبکه فاضلاب، استفاده و نتایج آن با نتایج حاصل از مدل شبکه عصبی مقایسه شد. بهاین منظور قسمتی از شبکه فاضلاب شهر اصفهان بهعنوان مطالعه موردی بررسی شد. با توجه به پارامترهای تأثیرگذار بر شکست هیدرولیکی، پارامترهایی نظیر سن، طول، شیب و عمق دفن لولهها بهعنوان ورودی و تعداد گرفتگی بهعنوان خروجی مدل در نظر گرفته شد. در این پژوهش از اطلاعات مربوط به گرفتگی در شبکه فاضلاب مربوط به سالهای 1394 و 1395 استفاده شد که 70 درصد دادهها برای آموزش و 30 درصد برای آزمایش بهکار رفت. اطلاعات به سه شکل دستهبندی شد و سه مدل مختلف ارائه شد. در مدل اول اطلاعات بر اساس شیب و در دو مدل دیگر اطلاعات بر اساس عمق دفن، دستهبندی شدند و نتایج تحلیل شد. بررسی نتایج نشان داد که هر سه مدل دارای نتایج قابل قبولی هستند. همچنین مقایسه نتایج دو مدل نشان داد که دقت روش برنامهریزی ژنتیک نسبت به شبکه عصبی بهتر است. بهطور نمونه، در برنامهریزی ژنتیک مقدار R2 و RMSE برای مدل دوم در مرحله آموزش، 97/0 و 8/0 و در مرحله آزمایش بهترتیب برابر 94/0 و 69/0 بود که این مقادیر در شبکه عصبی در مرحله آموزش، 96/0 و 95/0 و در مرحله آزمایش بهترتیب برابر 87/0 و 96/0 بود. با بررسی نتایج بهدست آمده، برتری روش برنامهریزی ژنتیک نسبت به شبکه عصبی مشهود است. همچنین مدل دوم نتایج بهتری داشت. نتایج حاصل از این مدلها را میتوان در زمینه تعمیرات پیشگیرانه، اولویتبندی تعمیرات و بازرسیهای شبکه فاضلاب بهکار برد و در نتیجه از وقوع حوادث ناگهانی در شبکه جلوگیری نمود.
پیشبینی شکست هیدرولیکی
برنامهریزی ژنتیک
شبکه فاضلاب
تعداد گرفتگی
مدل شبکه عصبی مصنوعی
2020
03
20
86
98
https://www.wwjournal.ir/article_92760_0e7d0f842087c5c08f07c41d4a335b1a.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
بررسی پتانسیل استفاده مجدد از پساب استخرهای شنا برای آبیاری فضای سبز، مطالعه موردی شهر تهران
مریم
ایزدپناه
محمد حسین
صرافزاده
در سالهای اخیر استفاده بیرویه از منابع آب سطحی و زیرزمینی، تنش زیادی بر منابع آب ایران وارد کرده است. بررسی روند مصرف آب در سالهای گذشته و پیشبینیهای صورت گرفته از نیاز آبی در سالهای آتی، چشمانداز نامطلوبی از عدم تناسب بین تقاضا و منابع آب کشور در آینده نزدیک ترسیم میکند. برنامهریزی برای شناسایی و استفاده از منابع آبی نامتعارف، مانند استفاده مجدد از آب خاکستری و پساب، کمک شایانی به تعدیل کمبود آب خواهد نمود. در این پژوهش، فاضلاب تولیدی استخرهای شنا بهعنوان یکی از انواع فاضلاب شهری که از نظر فنی، اقتصادی و محیطزیستی از پتانسیل زیادی برای اجرای طرح استفاده مجدد پساب شهری برخوردار است، مورد بررسی قرار گرفت. مطالعه موردی بر روی 10 استخر شنای عمومی در شهر تهران برای تعیین حجم و 7 استخر برای بررسی کیفی فاضلاب تولیدی در بخشهای مختلف استخرهای شنا انجام شد. نتایج حاصل بیانگر آن است که آب دورریز در استخرها، فاضلابی با کیفیت و حجم زیاد است که پتانسیل خوبی برای استفاده مجدد دارد. بهعنوان مثال میانگین COD نمونههای آزمایش شده ppm 153 و بیشترین مقدار آن ppm 246 بود که معادل بار آلی فاضلاب ضعیف شهری است. این پساب در بسیاری پارامترها منطبق بر استانداردهای آبیاری فضای سبز است و در برخی موارد مانند بار آلودگی آلی تعدادی از نمونهها نیز اختلاف کمی با استانداردهای آبیاری فضای سبز دارد که با بهکارگیری یک تصفیه ساده همچون فیلتراسیون عمقی و کربن فعال، این استانداردها را اقناع خواهد نمود. افزون بر این، بهطور میانگین در هر مجموعه آبی روزانه 120 مترمکعب پساب تولید میشود که این عدد بیش از آب خاکستری تولیدی در یک مجتمع مسکونی 700 نفری است. استفاده مجدد از این پساب علاوه بر کاهش هزینههای انتقال و کاهش بار وارد بر تصفیهخانههای متمرکز، با تأمین آب مورد نیاز برای مصارف غیر شرب شهری مانند آبیاری فضای سبز منجر به کاهش فشار بر منابع آب کشور خواهد شد.
پساب
استخر شنا
استحمام
بازیافت و بازچرخانی آب
جکوزی
دوش
فضای سبز
2020
03
20
99
110
https://www.wwjournal.ir/article_95931_cba1906865b1d7a60c7c8cab77e40fff.pdf
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
1024-5936
1399
31
1
مکانیابی خطوط بزرگ انتقال آب با استفاده از نرمافزار Arc-GIS
محمد
عطاری
عباس
خاشعی سیوکی
سعید
اصغرزاده منظری
معصومه
مجرد
خطوط بزرگ انتقال آب، خطوط لولهای هستند که آب را از چاه، منابع سطحی نظیر رودخانهها و یا از محل سدها برداشته و به گرههای نیاز شرب، صنعت یا کشاورزی منتقل میکنند. بهدلیل کمبود شدید منابع آب بهویژه در بخشهای شرقی و مرکزی کشور، طی سالهای اخیر طرحهایی برای انتقال آب بین حوضهای مطرح شده است. این امر سبب ایجاد تنشهای اجتماعی زیادی در مناطق اجرای طرح شده و همچنین باعث بروز اعمال خرابکارانه در مسیر خط انتقال و تأسیسات وابسته شده است. در نتیجه، مکانیابی خط انتقال از منظر پدافند غیرعامل از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. در این پژوهش به معرفی روش مکانیابی خطوط بزرگ انتقال با در نظر گرفتن شاخصهای حریم، دسترسی، نظامی، اقتصادی، جمعیتی، زمینشناسی و ژئومورفولوژی و اقلیم و هیدرولوژی پرداخته شد. هر کدام از شاخصها به چندین زیرشاخص طبقهبندی شد. بر این اساس کلیه زیرشاخصها در نرمافزار Arc-GIS کمّیسازی شدند. سپس با برهم نهی لایههای فوق، منطقه طرح لکهگذاری شده و نقاط با خطر بالا مشخص شدند. در نهایت با ترسیم نقشه پهنهبندی، منطقه امن برای مسیر خط انتقال از بین خطوط پیشنهادی مشخص شد.
مکانیابی
خطوط انتقال آب
پهنهبندی منطقه
انتقال آب بین حوضهای
2020
03
20
111
117
https://www.wwjournal.ir/article_83631_244e6d273d54f7adfd25decc3aa9a85c.pdf