مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
اندازهگیری نیترات در محیطهای آبی به وسیله نانو حسگر الکتروشیمیایی ساخته شده بر پایه کامپوزیت گرافن اکساید/ نانوسلولز- نانوذرات نقره
1
11
FA
مجید
شادفر
کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، گروه شیمی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
majidshadfar@yahoo.com
رامین
محمد علی تهرانی
دانشیار شیمی تجزیه، گروه شیمی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
ramintehrani@gmail.com
فرشته
هوشیار
کارشناسی ارشد شیمی تجزیه، گروه شیمی، واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری،
دانشگاه آزاد اسلامی، تهران، ایران
fereshteh.hooshyar@gmail.com
10.22093/wwj.2017.45875
<strong>آلودگی منابع آب زیرزمینی به نیترات، بهعنوان آلاینده مقدم جدیترین و متداولترین مشکل محیطزیستی است. بهعلت محلول بودن نیترات، این ترکیب به راحتی بهوسیله آب از لایههای مختلف خاک عبور کرده و به سفرههای آبهای زیرزمینی راه مییابد و از آنجایی که نزدیک به 40 درصد از آب آشامیدنی، از منابع آبهای زیرزمینی تامین میشود، آلودگی آبهای زیرزمینی با نیترات آلودگی آبهای آشامیدنی را نیز بهدنبال خواهد داشت. این نوع آلودگی ناشی از فعالیتهای کشاورزی و دفع انواع فاضلابهاست و با سرعت زیادی در حال رشد است. هدف این تحقیق، اندازهگیری یون نیترات در نمونههای محیط زیستی با استفاده از روش الکتروشیمیایی با دقت و حساسیت بالا و با بهکارگیری یک الکترود کربن شیشهای اصلاح شده بر پایه نانوکامپوزیت متشکل از گرافن اکساید/نانوسلولز-نانوذرات نقره</strong><strong> (NC/GO-GCE-Ag)</strong><strong> میباشد</strong><strong>.</strong><strong> الکترود اصلاح شده</strong><strong>NC/GO-GCE –Ag </strong><strong> پس از تهیه بهعنوان نانوحسگر کامپوزیتی برای اندازهگیری الکتروکاتالیتیکی نیترات از طریق روش ولتامتری مورد استفاده قرار گرفت. اثر برخی پارامترها همچون سرعت اسکن از 50تا 550 میلیولت بر ثانیه، </strong><strong>pH</strong><strong> از 2 تا 10 و غلظتهای مختلفی از نیترات با مقادیر 005/0 تا 10 میلیمولار بررسی شد</strong><strong>.</strong><strong> شناسایی نانوکامپوزیت به کمک میکروسکوپ نوری روبشی</strong><strong>(SEM)</strong><strong>، پراش اشعه ایکس</strong><strong> (XRD) </strong><strong>و امپدانس الکتروشیمیایی</strong><strong> (EIS) </strong><strong>مورد بررسی قرار گرفت. حد تشخیص نانوحسگر ساخته شده با توجه به رابطه خطی غلظت در محدوده 005/0 تا 10 میلیمولار برابر با 016/0 میکرو مولار</strong><strong> (S/N=3) </strong><strong>تعیین شد. نانوحسگر</strong><strong> NC/GO-GCE-Ag </strong><strong>یک اثر هم افزایی در حضور گرافن اکساید و نانوسلولز و نانوکاتالیست نقره در جهت اندازهگیری ولتامتری نیترات نشان داد. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد روش فوق دارای دقت و صحت بالایی بوده و نانو حسگر ساخته شده با پایداری طولانی مدت قادر است یون نیترات موجود در محلولهای آبی را بدون دخالت قابل ملاحظه عوامل مداخلهگر شناسایی و تعیین مقدار نماید</strong><strong>.</strong>
نیترات,نانو حسگر,ولتامتری,گرافن اکساید,نانو سلولز,نانوذرات فلز نقره
https://www.wwjournal.ir/article_45875.html
https://www.wwjournal.ir/article_45875_41f8ea0ab44a57214f13c83b54953dbd.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
استفاده از نانوذرات آهن در سنتز هیدروژل مهرههای مغناطیسی جهت حذف رنگزای بازیک آبی 159 از محیطهای آبی
12
21
FA
عطیه
قاجاریه
کارشناسی ارشد مهندسی شیمی نساجی، عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران
atiyeh.ghajarieh@gmail.com
خسرو
فریزاده
استادیار و عضو هیئت علمی گروه نساجی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران
khosrofarizad@yahoo.com
محسن
حسینخانی
استادیار و عضو هیئت علمی گروه نساجی، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یادگار امام خمینی (ره) شهر ری، تهران، ایران
mhtex92@gmail.com
10.22093/wwj.2017.45868
<strong>رنگها از جمله آلایندههای اصلی موجود در فاضلابهای صنایع نساجی میباشند که بهدلیل ساختار پیچیده مولکولی، غالباً سمی و سرطانزا بوده و در محیط زیست پایدار میباشند. بنابراین هدف اصلی این پژوهش بررسی کارایی حذف رنگ بازیک آبی 159</strong><strong> (BB159) </strong><strong>از محیطهای آبی توسط هیدروژل مهرههای مغناطیسی آلجینات سدیم بود. ابتدا هیدروژل مهرههای مغناطیسی آلجینات سدیم بر اساس روش راچر و با استفاده از</strong><strong> CaCl<sub>2</sub> </strong><strong>بهعنوان کراسلینک کننده، سنتز شدند. سپس گروههای فعال موجود در سطح مهرههای مغناطیسی تولید شده توسط طیفسنجی مادون قرمز تبدیل فوریه</strong><strong>مورد مطالعه قرار گرفت. خواص مغناطیسی مهرهها توسط مغناطیسسنج نمونه ارتعاشی</strong><strong>اندازهگیری و پارامترهای مغناطیسی محاسبه شد. اثر پارامترهای مختلف از جمله مقدار جاذب،</strong><strong>pH </strong><strong>، غلظت اولیه رنگزا و زمان تماس در میزان حذف رنگزای 159</strong><strong>BB </strong><strong> توسط این جاذب مورد بررسی قرار گرفت. ایزوترم جذب رنگزای 159</strong><strong>BB </strong><strong> بر روی هیدروژل مهرههای مغناطیسی آلجینات سدیم توسط مدلهای لانگمیر، فروندلیچ، تمکین و بی.ای.تی بررسی شد. با توجه به نتایج بهدست آمده میتوان دریافت که مهرههای مغناطیسی آلجینات سدیم دارای گروههای</strong><strong> -COO </strong><strong>و</strong><strong>- OH </strong><strong> </strong><strong>بوده که در جذب رنگزای 159</strong><strong>BB </strong><strong> با بار مثبت، نقش شایانی دارند. مقدار مغناطش اشباع برای مهرههای آلجینات سدیم/ نانو ذرات آهن </strong><strong>emu/g</strong><strong>8/21 </strong><strong>بهدست آمد. نتایج نشان داد که بیشترین میزان حذف رنگزا از محلول رنگی در </strong><strong>pH</strong><strong> برابر 11، مدت زمان 120 دقیقه و مقدار 9 گرم جاذب صورت گرفته است. از نتایج بهدست آمده میتوان دریافت که حذف رنگزای مذکور از مدل لانگمیر تبعیت میکند. نتایج این تحقیق نشان داد که هیدروژل مهرههای مغناطیسی آلجینات سدیم دارای راندمان قابل قبولی (85 درصد) برای حذف رنگزای 159</strong><strong>BB</strong><strong> از محیطهای آبی میباشد.</strong>
هیدروژل مهرههای مغناطیسی,آلجینات سدیم,رنگزای آبی 159,محیط آبی,ایزوترم جذب
https://www.wwjournal.ir/article_45868.html
https://www.wwjournal.ir/article_45868_dd9c98f8e7b6a3d5baa645d27faa1c2c.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
فعالسازی گرافن اکساید با HCl بهمنظور حذف نیترات از محیطهای آبی (بررسی سینتیک و مکانیسم واکنشها)
22
38
FA
ابوالقاسم
علی قارداشی
استادیار گروه مهندسی محیط زیست، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، تهران
a_alighardashi@yahoo.com
زهرا
کاشی تراش اصفهانی
دکترای تخصصی مهندسی محیط زیست، آب و فاضلاب، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست دانشگاه شهید بهشتی، تهران
health.engineering@gmail.com
عباس
افخمی
استاد گروه شیمی، دانشکده شیمی، دانشگاه بوعلی سینا، همدان
abbas.afkhami@gmail.com
10.22093/wwj.2017.45908
<strong>نوشیدن آب آلوده به نیترات در درازمدت تهدید جدی برای سلامتی انسان محسوب میشود. در این مطالعه افزایش توانایی گرافن اکساید توسط فعالسازی با اسید کلریدریک بهمنظور حذف نیترات از محیطهای آبی مورد بررسی قرار گرفت. آزمایشها بهصورت ناپیوسته و با تغییر فاکتورهای مؤثر در واکنش مانند </strong><strong>pH</strong><strong>، زمان ماند، غلظت نیترات، غلظت گرافن اکساید و گرافن اکساید فعال شده، صورت گرفت و کارایی حذف با استفاده از آزمون آماری</strong><strong> ONE WAY ANOVA </strong><strong>و نرمافزار</strong><strong> SPSS-16 </strong><strong>مورد بررسی قرار گرفت. مشخصات ساختاری گرافن اکساید فعال شده با استفاده از روش</strong><strong> FE-SEM </strong><strong>مجهز به طیف سنجی پراش انرژی و سطح ویژه آن نیز با استفاده از روش</strong><strong> BET </strong><strong>و</strong><strong> BJH </strong><strong>تعیین شد. نتایج نشان میدهد که 52 درصد ساختار گرافن اکساید فعال شده از کربن تشکیل شده و متوسط قطر منافذ</strong><strong>آن26/896 نانومتر میباشد</strong><strong>.</strong><strong> در این مطالعه حداکثر میزان جذب تعادلی برآورد شده توسط گرافن اکساید فعال شده در حدود 33/3333 میلیگرم بر گرم برای نیترات بهدست آمد که این مقدار از مقادیر گزارش شده توسط سایر جاذبهای مطالعه شده تاکنون بسیار بالاتر است. با توجه به نتایج حاصله میتوان از گرافن اکساید فعالسازی شده بهعنوان یک روش جدید برای حذف نیترات از محیط های آبی بهره برداری نمود.</strong>
گرافن اکساید,فعالسازی,مشخصه یابی,نیترات
https://www.wwjournal.ir/article_45908.html
https://www.wwjournal.ir/article_45908_c770445160b290d4f4ed562617899c65.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
بررسی کارایی فرایند اکسیداسیون پیشرفتهH2O2/ZnO در حذف آنتیبیوتیک سفتریاکسون از محیطهای آبی
39
47
FA
مریم
نوروزی چلچه
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، دپارتمان مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت،
دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
mnorozi26@yahoo.com
عبدالمجید
فدایی
استادیار مهندسی بهداشت محیط، دپارتمان مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت،
دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
ali2fadae@yahoo.com
فاضل
محمدی مقدم
استادیار مهندسی بهداشت محیط، دپارتمان مهندسی بهداشت محیط، دانشکده بهداشت،
دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد، ایران
fazel.health@gmail.com
گشتاسب
مردانی
کارشناس ارشد مهندسی بهداشت محیط، کارمند مرکز تحقیقات گیاهان دارویی و سلولی مولکولی
دانشگاه علوم پزشکی شهرکرد، شهرکرد
eghagh@yahoo.co.uk
10.22093/wwj.2017.45407
<strong>از نگرانیهای اصلی آلودگیهای دارویی حضور آنتیبیوتیکها در منابع آبی و فاضلاب است که سبب مقاومت میکربی و افزایش مقاومت دارویی در انسان و جمعیت میکروبهای بیماریزای محیط زیست میشود. هدف از این مطالعه بررسی کارایی فرایند اکسیداسیون پیشرفته</strong><strong> (H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>/ZnO)</strong><strong> در حذف آنتیبیوتیک سفتریاکسون از محیطهای آبی میباشد. این مطالعه به روش تجربی انجام گرفت. اندازه نانو ذره اکسید روی با استفاده از روشهای </strong><strong>SEM</strong><strong>، </strong><strong>XRD</strong><strong> و</strong><strong>TEM </strong><strong> آنالیز شد. پارامترهای مؤثر بر فرایند اکسیداسیون از جمله</strong><strong> pH </strong><strong>(3، 7 و 11)، نسبت مولی </strong><strong>H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>/ZnO</strong><strong> (1، 5/1 و 3)، غلظت اولیه سفتریاکسون (5، 10 و 15 میلیگرم در لیتر) و زمان تماس (30، 60 و 90 دقیقه) بررسی شد. در این مطالعه از روش آنالیز آماری</strong><strong>SPSS </strong><strong> (آزمون</strong><strong>ANOVA</strong><strong>) استفاده شد. یافتههای حاصل از </strong><strong>XRD </strong><strong> ساختار کریستالی هگزاگونال نانو ذرات اکسید روی را نشان داد، تصویر</strong><strong> TEM </strong><strong>کروی بودن این نانو ذرات را تأیید کرد و نتایج حاصل از تصویر</strong><strong> SEM </strong><strong>نشان داد که اندازه نانو ذره روی در این مطالعه کمتر از 30 نانومتر است. نتایج نشان داد که در</strong><strong>pH </strong><strong> بهینه برابر با 11 و زمان تماس 90 دقیقه و نسبت مولی</strong><strong> H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>/ZnO </strong><strong>برابر 5/1، کارایی حذف آنتیبیوتیک سفتریاکسون 92 درصد میباشد</strong><strong>.</strong><strong> با توجه به یافتههای این تحقیق فرایند اکسیداسیون پیشرفته </strong><strong>H<sub>2</sub>O<sub>2</sub>/ZnO</strong><strong> از قدرت بالایی در حذف آنتیبیوتیک سفتریاکسون از محلولهای آبی برخوردار است.</strong>
فرایند اکسیداسیون پیشرفته,نانو ذره اکسید روی,آنتیبیوتیک,سفتریاکسون,پراکسید هیدروژن
https://www.wwjournal.ir/article_45407.html
https://www.wwjournal.ir/article_45407_532b4cff2859e1de099731c917d4bb24.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
بازیابی بهینه آب با تأکید بر نرخ مصرف فلوکولانت در تغلیظکننده
48
57
FA
مرضیه
حسینی نسب
عضو هیئت علمی گروه مهندسی معدن، دانشگاه سیستان و بلوچستان
hosseininasab@eng.usb.ac.ir
روح الله
رضازاده
سرپرست واحد فرایند کارخانه هماتیت مجتمع گلگهر سیرجان
barezazadeh@yahoo.com
10.22093/wwj.2017.45363
<strong>آب نقش مهمی در فراوری کانیها دارد و تقریباً برای فراوری یک تن ماده معدنی 2 تا 3 تن آب مصرف میشود. بخش عمده عملیات بازیابی آب در تیکنرها انجام میشود. در تحقیق حاضر، بهمنظور مهار باطله تر خروجی از کارخانه هماتیت گل گهر، در حالات مختلف خوراک دهی، میزان مناسب مصرف فلوکولانت با اهمیت دادن به شفافیت آب سرریز و صرفهجویی در مصرف آب کارخانه تعیین شد. آزمایشهای تهنشینی با تغییر نوع فلوکولانت مورد استفاده </strong><strong> (A25, A26 Yazd, A26 Esfahan, A27, A28)</strong><strong>، میزان مصرف فلوکولانت (20، 25، 30، 35 و 40 گرم بر تن) و درصد جامد خوراک ورودی تیکنر (5، 7، 9، 10 و 11 درصد) انجام شد. با توجه به دخالت سه عامل ذکر شده در پنج سطح مختلف، طرح</strong><strong>L25 </strong><strong> تاگوچی برای انجام آزمایشها انتخاب شد.</strong><strong>نتایج بهدست آمده از آنالیز واریانس با در نظر گرفتن قابلیت اعتماد 95 درصد نشان داد که نوع فلوکولانت و درصد جامد خوراک ورودی تأثیر قابل ملاحظهای بر شفافیت آب ندارد، اما مقدار مصرف فلوکولانت بهطور چشمگیری شفافیت آب را تغییر میدهد</strong><strong>) </strong><strong>006/0=</strong><strong>p-value</strong><strong>). همچنین مشخص شد که استفاده از فلوکولانت</strong><strong>A26 </strong><strong> </strong><strong>با میزان 40 گرم بر تن، شفافیت بهینه آب را در پی خواهد داشت. با اجرای نتایج این تحقیق در کارخانه مورد مطالعه، میانگین مصرف آب به ازای هر تن ماده ورودی از 86/0 متر مکعب به 49/0 مترمکعب کاهش و در نتیجه درصد رسوبات کف واحد تغلیظ کننده از 7 درصد به 45 درصد افزایش یافت.</strong>
بازیافت آب,گل گهر,باطله,فلوکولانت,طرح آزمایش تاگوچی
https://www.wwjournal.ir/article_45363.html
https://www.wwjournal.ir/article_45363_d3491e1e9353299f4cbc9c12a5acb76a.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
مقایسه فرایندهای کمپوست و ورمی کمپوست برای پالایش کنده حفاری میدان نفتی اهواز در حضور لجن بیولوژیکی
58
68
FA
افشین
تکدستان
0000000204191698
دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز،ایران
afshin_ir@yahoo.com
الهام
حسینی پناه
دانش آموخته ی کارشناسی ارشد، گروه علوم محیط زیست، پردیس علوم و تحقیقات خوزستان، دانشگاه آزاد اسلامی ، اهواز، ایران
elham.hp92@gmail.com
عبدالکاظم
نیسی
استادیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوری های زیست محیطی، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز، اهواز،ایران
neisi_a@yahoo.com
10.22093/wwj.2017.45874
<strong>کنده و گل حفاری حاوی مقادیر قابل ملاحظهای هیدروکربن نفتی است که علاوه بر آلودگی محیط زیست، سلامت انسان را به مخاطره میاندازند. هدف از این تحقیق بیخطرسازی کنده حفاری توسط فرایند زیستی ورمی کمپوست و کمپوست لجن فاضلاب میباشد. این مطالعه از نوع تجربی آزمایشگاهی بود و در آن از دو پایلوت بهمدت دو ماه با دو تکرار با اختلاط یکسان لجن بیولوژیکی با کنده حفاری آلوده به</strong><strong> TPH </strong><strong>به همراه خاک اره و زائدات باغبانی بهمنظور انجام فرآیند ورمی کمپوست و کمپوست استفاده شد. بهمنظور تعیین میزان غلظت</strong><strong> TPH </strong><strong>باقیمانده از دستگاه</strong><strong> GC-FID </strong><strong>استفاده شد.</strong><strong>نتایج این تحقیق نشان میدهد که پایلوت ورمی کمپوست نسبت به کمپوست راندمان بالاتری در حذف</strong><strong> TPH </strong><strong>دارد به طوری که بعد از 60 روز میزان</strong><strong> TPH </strong><strong>در توده مخلوط از مقدار اولیه 004/42 گرم بر کیلوگرم به 316/11 گرم بر کیلوگرم رسید</strong><strong>.</strong><strong> راندمان حذف</strong><strong> TPH</strong><strong>برای پایلوت ورمی کمپوست</strong><strong>A</strong><strong> وکمپوست</strong><strong> B </strong><strong>بهترتیب 1/73 درصد و 3/55 درصد در پایان دوره تثبیت بهدست آمد. همچنین میزان</strong><strong> TPH </strong><strong>در دو پایلوت کمپوست و ورمی کمپوست در روز 45 ام و روز 60 ام دارای اختلاف معنیدار بود (05/0</strong><strong> p< </strong><strong>). نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که فرایند ورمی کمپوست نسبت به فرایند کمپوست</strong><strong>،</strong><strong>توانایی بیشتری در حذف هیدروکربنهای نفتی موجود در کنده حفاری پایه روغنی دارد.</strong>
میدان نفتی اهواز,TPH,لجن بیولوژیکی,ورمی کمپوست,کمپوست
https://www.wwjournal.ir/article_45874.html
https://www.wwjournal.ir/article_45874_37efc39f475a3e62e63e9742ffda141e.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
طراحی جانمایی و ظرفیت بهینه چاههای پمپاژ زهکشی با هدف افت سطح آب زیرزمینی در مناطق شهری
69
83
FA
مجتبی
شوریان
استادیار دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
m_shourian@sbu.ac.ir
سید محمد جواد
داودی
دانشآموخته کارشناسی ارشد، دانشکده مهندسی عمران، آب و محیط زیست، دانشگاه شهید بهشتی، تهران
sobhan_davoodi@yahoo.com
10.22093/wwj.2017.45931
<strong>بالا بودن سطح آب زیرزمینی در مناطق شهری باعث بروز مشکلات متعددی در سازههای موجود و پروژههای عمرانی میشود. در روش مرسوم زهکشی با حفر تعدادی چاه و پمپاژ آب از آبخوان، سطح ایستابی تا مقدار مطلوب پایین آورده میشود. علیرغم کارایی قابل قبول این روش، هزینه اجرایی آن غالباً زیاد است. بنابراین بهینهسازی طراحی سیستم پمپاژ آب زیرزمینی در اینگونه پروژهها حائز اهمیت بوده و میتواند باعث صرفهجویی چشمگیر در هزینههای نهایی شود. در این پژوهش، حل مسئله جانمایی و ظرفیت بهینه چاههای پمپاژ با حداقل هزینه زهکشی و بهمنظور افت سطح آب زیرزمینی با استفاده از رویکرد شبیهسازی- بهینهسازی مد نظر قرار گرفت. مدل شبیهسازی مورد استفاده بهمنظور بررسی رفتار آبخوان تحت تأثیر احداث چاههای پمپاژ نرمافزار</strong><strong> MODFLOW </strong><strong>و الگوریتم بهینهسازی بهمنظور تعیین جانمایی و ظرفیت بهینه چاههای پمپاژ الگوریتم کرم شبتاب میباشد. مدل توسعه یافته</strong><strong> FOA-MODFLOW </strong><strong>بر روی آبخوان محدوده مسجد جامع شهر کرمان بهمنظور طراحی و جانمایی بهینه چاههای پمپاژ آب تحت هدف کمینهسازی هزینه کل طرح اجرا شد. نتایج بهدست آمده حاکی از آن است که در محدوده مذکور، ضمن کاهش قابل توجه هزینه طرح نسبت به طرح پیشنهادی توسط مشاور پروژه، میتوان با احداث دو حلقه چاه با مجموع نرخ پمپاژ 5503 متر مکعب در روز، بهمیزان حداقل 5/1 متر در محدوده مذکور افت ایجاد کرد، در شرایطی که میزان نشست زمین در محدوده طرح نیز در حد مجاز باشد. همچنین بررسی تأثیر پارامترهای مهم حاکم بر مسئله بیانگر تأثیر مقادیر حداکثر رقوم مجاز سطح آب زیرزمینی و حداکثر دبی پمپاژ چاهها بر روی جواب</strong><strong></strong><strong>های مسئله میباشد</strong><strong>.</strong><strong> از طرف دیگر نتایج، عملکرد مناسب رویکرد شبیهسازی- بهینهسازی مورد استفاده در حل مسائل آب زیرزمینی را نشان میدهد. در این رویکرد تلفیق یک مدل شبیهساز با قابلیت لحاظ جوانب مختلف سیستم آبخوان و یک الگوریتم بهینهساز فراکاوشی با قابلیت نیل به مقادیر بهینه سراسری متغیرهای تصمیم، منتج به طراحی و جانمایی بهینه چاههای برداشت از آبخوان با هدف افت سطح آب زیرزمینی شد.</strong>
زهکشی آب زیرزمینی,چاههای پمپاژ,شبیهسازی- بهینهسازی,مدل MODFLOW,الگوریتم کرم شبتاب
https://www.wwjournal.ir/article_45931.html
https://www.wwjournal.ir/article_45931_caf05648e816d0838eb5344910ccc2c4.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
ارائه یک مدل خودشویی برای کانالها با مقطع ذوزنقه
84
91
FA
میر جعفر صادق
صفری
دکترای مهندسی عمران- هیدرولیک و منابع آب، دانشکده فنی دانشگاه ارومیه
safari@itu.edu.tr
میرعلی
محمدی
0000-0001-7194-9393
دانشیار مهندسی عمران- هیدرولیک و مکانیک رودخانه، دانشکده فنی دانشگاه ارومیه
m.mohammadi@urmia.ac.ir
10.22093/wwj.2017.45893
<strong>بررسی قابلیت انتقال رسوب کانال، یکی از عوامل مهم در طراحی سیستمهای دفع فاضلاب و زهکشی آبهای سطحی شهری است. کاهش ظرفیت هیدرولیکی جریان در نتیجه تهنشینی ذرات رسوبی مشکلات عدیدهای را ایجاد میکند. طراحی کانال بر اساس معیار خودشویی، تهنشینی رسوب در جریان را به حداقل رسانده و از کاهش ظرفیت هیدرولیکی جریان جلوگیری میکند. بررسی ادبیات پیشینه موضوع نشان میدهد که مدل خودشویی برای کانال ذوزنقهای پیشنهاد نشده است</strong><strong>.</strong><strong>در این تحقیق آزمایشها برای بررسی شرایط خودشویی عدم تهنشینی با بستر تمیز در یک کانال با مقطع ذوزنقهای انجام شد. آزمایشها با استفاده از چهار اندازه ذره رسوبی و در شیبها و دبیهای محتلف انجام شد. بر پایه دادههای آزمایشگاهی و با در نظر گرفتن پارامترهای جریان، سیال، رسوب و کانال، یک مدل خودشویی بار بستر برای کانال ذوزنقهای پیشنهاد شد. مدل ارائه شده در این تحقیق با مدلهای متناظر در پیشینه موضوع بر اساس دو شاخص آماری ریشه میانگین مربعات خطا و درصد میانگین مطلق خطا بر روی دادههای آزمایشگاهی بهدست آمده برای کانال ذوزنقهای مقایسه شد. بر اساس نتایج بهدست آمده، شکل سطح مقطع کانال عاملی مؤثر برای تعیین سرعت خودشویی کانال است. بهدلیل اینکه شکل مقطع کانال بر روی مقاومت جریان تأثیر میگذارد، مدلهایی که پارامتر ضریب اصطکاک کانال را بهعنوان متغیر مستقل استفاده کردهاند، دارای قابلیت محاسباتی بهتری میباشند. نتایج این تحقیق نشان داد که مدلهای خودشویی ارائه شده برای کانالهای دایرهای و مستطیلی به هنگام کاربرد در کانال ذوزنقهای خطایی نزدیک به 15 درصد دارند. مدل ارائه شده در این تحقیق برای طراحی کانالهای با جداره صلب با شکل سطح مقطع ذوزنقهای توصیه میشود.</strong>
بار بستر,سطح مقطع,انتقال رسوب,خودشویی,کانال ذوزنقهای
https://www.wwjournal.ir/article_45893.html
https://www.wwjournal.ir/article_45893_8bbaa518b62b2a30e345dfc36ff74751.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
پهنهبندی کیفی آبخوان شهر بابک از منظر خورندگی و رسوبگذاری، تناسب کشاورزی، شرب و آبیاری تحت فشار
92
105
FA
اکرم
سیفی
استادیار گروه مهندسی آب، دانشکده کشاورزی، دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان، کرمان، ایران
seifi.akram@gmail.com
حسین
ریاحی مدوار
استادیار گروه علوم و مهندسی آب، دانشگاه ولیعصر (عج) رفسنجان، کرمان، ایران
hossien.riahi@gmail.com
10.22093/wwj.2017.45410
<strong>مدیریت کیفیت آب در آبخوانهای چندمنظوره نیازمند بررسی وضعیت کیفی آنها بر</strong><strong>اساس استانداردهای چندگانه است. با توجه به کمبود مطالعات در زمینه پایش آبخوانهای چندمنظوره، این پژوهش با هدف بررسی وضعیت کیفی آب زیرزمینی آبخوان چندمنظوره کشاورزی- معدنی- شرب- صنعتی شهر بابک بر اساس شاخصهای چندگانه (تناسب کشاورزی، آبیاری تحت فشار، شرب و کاربری صنعتی) صورت گرفت. مدل بهینه تغییرات مکانی پارامترهای کیفی آب در واریوگرام کروی، نمائی و گوسی با </strong><strong>روشهای</strong><strong> کریجینگ و</strong><strong> IDW(1-3) </strong><strong>بر اساس شاخصهای</strong><strong> RMSE, MAE, RSS, R2 </strong><strong>برای 16 پارامتر مورد بررسی</strong><strong>،</strong><strong> انتخاب شد. پهنهبندی چندمنظوره در محیط</strong><strong>GIS </strong><strong> و بر اساس استانداردهای تناسب آب ویلکاکس، شولر، آبیاری قطرهای و بارانی وزارت نیرو، چهار شاخص خورندگی و رسوبگذاری و استانداردهای</strong><strong> WHO </strong><strong>و</strong><strong> IRISI </strong><strong>با لایههای اطلاعاتی 16 گانه صورت گرفت و تحلیل همبستگی مکانی متغیرها نیز انجام شد.</strong><strong>نقشههای پهنه کیفی نشان داد در 100 درصد مساحت دشت، شاخصهای پوکوریوس، لانژیلر، خورندگی و رایزنر چند برابر آستانه و بیانگر پهنه خورندگی وسیع در کاربری صنعتی بود. طبق نتایج، 93 درصد مساحت دشت در کلاسهای</strong><strong> C4-S1 </strong><strong>و</strong><strong> C4-S2 </strong><strong>نامناسب برای کشاورزی قرار گرفت. فقط3/1 درصد از مساحت دشت قابل قبول برای شرب بود. نقشه پهنهبندی آبیاری قطرهای نشان داد که 6/47 درصد از مساحت دشت بیشترین محدودیت را از نظر کیفیت آب دارد. با توجه به درصد وسیع پهنههای نامناسب آبهای زیرزمینی آبخوان از منظر مصارف چندمنظوره کشاورزی، شرب، صنعت و معدن لازم است استراتژیهای پایش و مدیریت کیفی متناسب با نوع مصارف و اهداف توسعه اعمال شود.</strong>
آبخوان چند منظوره,آب زیرزمینی,خورندگی,رسوبگذاری,تناسب کشاورزی و شرب
https://www.wwjournal.ir/article_45410.html
https://www.wwjournal.ir/article_45410_96d34c57abb7ffc8444fef6287a0cbae.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
اثربخشی استقرار سیستم مدیریت کیفیت در شرکتهای دریافت کننده گواهینامه ایزو (مطالعه موردی: شرکتهای زیر مجموعه وزارت نیرو در استان اصفهان)
106
117
FA
حمیدرضا
بهرامی
استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
drbahrami.328@gmail.com
مریم
کریمی
کارشناس ارشد مدیریت بازرگانی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نراق
karimi.m2013@yahoo.com
<strong>ارتقاء کیفیت کالا و خدمات شرط لازم و ضروری برای بقا و حضور سازمانهای مختلف در بازار و رقابت جهانی است. سیستم مدیریت کیفیت ایزو در بر گیرنده الزاماتی برای ایجاد، استقرار، اجرا و برقرار نگهداشتن سیستم مدیریت کیفیت است. هدف از انجام این پژوهش بررسی اثربخشی استقرار سیستم مدیریت کیفیت در تعدادی از شرکتهای زیرمجموعه وزارت نیرو در استان اصفهان </strong><strong>است </strong><strong>که گواهینامه ایزو دریافت کردهاند. به این منظور پس از بررسی مبانی نظری تحقیق و پیشینه پژوهش، پرسشنامه تحقیق طراحی و نسبت به جمعآوری اطلاعات از جامعه آماری که متشکل از مدیران شرکتهای موردنظر است، اقدام شد. نتایج نشان داد که بهطور کلی در شرکتهای مذکور، اهداف مورد نظر سیستم مدیریت کیفیت پس از اخذ گواهینامه ایزو محقق نشده است. یافتهها نشان میدهد که عدم شناخت توانمندیهای نیروی انسانی در پیادهسازی سیستم مدیریت کیفیت و کمبود نیروی کارآمد، عدم کنترل و نظارت مستمر، انحصاری بودن خدمات و عدم وجود شرایط رقابتی، عدم اعتقاد مدیران ارشد به مفید بودن سیستم مدیریت کیفیت و همچنین عدم حمایت کافی از سیستم مدیریت کیفیت و اکتفا به فرایندهای نه چندان رضایتبخش گذشته، زمینه را برای عدم اثربخشی سیستم مدیریت کیفیت فراهم آورده است.</strong>
کیفیت,مدیریت کیفیت جامع(TQM),اثربخشی,استاندارد سیستم مدیریت کیفیت(ISO)
https://www.wwjournal.ir/article_48470.html
https://www.wwjournal.ir/article_48470_ad468e719109b5b42eeae3ebf818f5d2.pdf
مهندسین مشاور طرح و تحقیقات آب و فاضلاب اصفهان
مجله آب و فاضلاب
1024-5936
2383-0905
28
5
2017
11
22
تأثیر ابزارهای نفوذ و ذخیرهای توسعه کم اثر در مدیریت رواناب شهری سنندج
118
124
FA
جمیل
بهرامی
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه کردستان
jabahrami@uok.ac.ir
فرزین
فاروقی
استادیار گروه مهندسی عمران، دانشگاه کردستان
f.farooghi@uok.ac.ir
ُسید امیر
حسینی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشگاه کردستان
amir.hosseini.uok@gmail.com
داوود
رفیعی
دانش آموخته کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشگاه کردستان
d.rafiee@uok.ac.ir
10.22093/wwj.2016.40791
<strong>در سالهای اخیر توسعه کم اثر بهعنوان روشی شناخته شده، بهترین و مقرون به صرفهترین راه حل را در مدیریت و کاهش اثرات منفی سیلاب شهری ارائه نموده است. این روشِ کاربردی با بهرهگیری از ابزارهای دوستدار محیط زیست، گامی مؤثر در توسعه پایدار بوده و اثرات شهرنشینی بر سطوح نفوذناپذیر را کاهش داده و در تغذیه و نفوذ آبهای زیرزمینی مؤثر است. هرچند که ظهور ابزارهای توسعه کم اثر در مدیریت آبهای سطحی و حفظ کیفیت آن بسیار مؤثر است</strong><strong>،</strong><strong> ولی جانمایی این تجهیزات و استفاده بهینه از هر یک متناسب با شرایط محیطی در حال تغییر است. در تحقیق حاضر با استفاده از ابزارهای سلول نگهداشت ذخیره، بشکه باران، بام سبز، جویباغچه و اعمال سناریوهای مختلف بارشی در دورههای بازگشت 2 تا 100 ساله شهر سنندج مستخرج شده از دادههای آماری به مقایسه و اندازهگیری میزان حجم و نوع رواناب در هر زیرحوضه در دو دوره زمانی قبل و بعد از توسعه پرداخته شد. برای مدلسازی هیدرولیکی و هیدرولوژیکی حوضه یادشده از نرمافزار </strong><strong>SWMM 5.1</strong><strong> آژانس حفاظت محیطزیست آمریکا استفاده شد و با اعمال ابزارهای توسعه، میزان تغییرات پایش شد. از مهمترین نتایج این پژوهش میتوان به تغییر شکل هیدروگراف، کاهش 50 درصدی زمان تمرکز و کاهش 35 تا 50 درصدی دبی اوج با استفاده از روشهای توسعه کم اثر در شهر سنندج اشاره کرد. </strong><strong>بهطور کلی </strong><strong>با طبقهبندی تجهیزات به ابزارهای نفوذ و ذخیرهای در کنترل روانابهای شهری میتوان بهترین الگو را برای بازگشت به شرایط پیش از توسعه و یا حتی مدیریت سیلاب در نواحی خطرپذیر شهری انتخاب کرد.</strong>
سیلاب شهری,SWMM,توسعه کم اثر,ابزار ذخیرهای
https://www.wwjournal.ir/article_40791.html
https://www.wwjournal.ir/article_40791_b8a97b199d54606691d62afcb28c1d64.pdf