بیفنیلهای پلیکلرینه آلایندههای زنوبیوتیک هستند که عموماً بهعنوان PCBs شناخته میشوند. ترکیبات PCBs قادرند بهطرق مختلف وارد زنجیره غذایی موجودات زنده شده و در بافت چربی آنان تجمع یابند. بنابراین قبل از راهیابی آنها به محیط، ضروری است بهطور جدی بر روی روشهای حذف و یا کاهش اینگونه ترکیبات پر خطر تمرکز نمود. هدف ازاین مطالعه بررسی نحوه تصفیه بیولوژیکی آبهای آلوده به ترکیبات PCBs با استفاده از راکتور بیوفیلم هوازی ناپیوسته متوالی((SBBR بود. از دو ترکیب اسیداستیک و استن بهعنوان حلال PCBs استفاده شد. بارگذاری راکتورها در محدوده COD معادل g/l-d 0/75-0/04 (حداکثر غلظت PCBs معادل 0/7 میلیگرم در لیتر) انتخاب شد. درسیستم SBBR ، فازهای تغذیه، واکنش، تهنشینی و تخلیه بهطور کامل اجرا شد. درصد حذف COD و PCBs در هر مرحله مورد بررسی قرار گرفت. در راکتور حاوی حلال استن بیشترین میزان حذف COD که در بارگذاری g COD/l-d 0/4-0/2 رخ داد برابر با 85 درصد بود. در راکتور دارای حلال اسیداستیک بیشترین میزان حذف در بارگذاری g COD/l-d 0/56 بهدست آمد که برابر با 95 درصد بود. میزان حذف PCBs ، در مدت زمان 240 روز پس از راهاندازی راکتورها به بیشترین میزان خود یعنی 99 درصد رسید. نتایج این مطالعه نشان داد که با استفاده از فرایندهای بیولوژیکی نظیر SBR میتوان آلایندههای آلی مقاوم به تجزیه بیولوژیکی که از طریق برخی فاضلابها به محیط راه مییابند را حذف و یا در حد قابل قبولی کاهش داد. همچنین نتایج نشان داد که حذف آروکلورهای سنگینتر ترکیبات PCBs با استفاده از فرایندهای بیولوژیکی هوازی به زمان زیادی نیاز دارد.