@article { author = {Heidari, Aghdas and Younesi, Habibollah and Mehraban, Zahra}, title = {Removal of Cd(II), Ni(II), and Pb(II) Ions in an Aqueous Solution by Chemically Modified Nanoporous MCM-41}, journal = {Journal of Water and Wastewater; Ab va Fazilab ( in persian )}, volume = {21}, number = {1}, pages = {25-33}, year = {2010}, publisher = {Water and Wastewater Consulting Engineers}, issn = {1024-5936}, eissn = {2383-0905}, doi = {}, abstract = {MCM-41 includes a group of silica mesopore components with a high surface area whose adsorption capacities can be enhanced by modifying their surface with amine groups. In this study, the modified NH2-MCM-41 was used to investigate adsorption of Cd(II), Ni(II) and Pb(II) ions in a mixture of aqueous solutions. All the experiments were carried out in a batch system containing a solution of metal ions to study the effects of the initial metal concentration, adsorbent dosage, contact time, and solution pH. The results showed that optimum adsorption would be achieved at pH 5 and that adsorption capacity increased with increasing metal ion concentration but with decreasing adsorbent dosage. Experimental data were fitted with Langmauir and Freundlich models. Maximum adsorption capacities for Ni(II), Cd(II), and Pb(II) were 12.36, 18.25 and 57.74 mg/g, respectively. The results indicate that NH2-MCM-41 is an effective adsorbent for Ni(II), Cd(II) and Pb(II) ions with a high adsorption capacity.}, keywords = {MCM-41,NH2-MCM-41,Lead(II),Nickel(II),Cadmium(II),Adsorption,Isotherm}, title_fa = {حذف مخلوط یون‌های فلزی سرب، نیکل و کادمیم از محلولهای آبی با استفاده از جاذب نانوحفره MCM-41 اصلاح شده}, abstract_fa = {گروهی از جاذبهای سیلیکاتی میان حفره تحت عنوان MCM-41 که مساحت سطح زیادی دارند، با اصلاح برخی از گروههای عاملی سطحی توسط گروه‌های آمین و ایجاد گونه اصلاح شده NH2-MCM-41، به ظرفیت جذب بالاتری برای جذب یون‌های فلزات سنگین دست پیدا می‌کنند. در این پژوهش، جذب یون‌های کادمیم، نیکل و سرب از محلولهای آبی توسط جاذب اصلاح شده NH2-MCM-41 بررسی شد. کلیه آزمایش‌ها در یک سیستم ناپیوسته و با محلول حاوی سه یون فلزی انجام شد و اثر متغیرهای غلظت اولیه محلول یون‌های فلزی، مقدار جاذب، زمان تماس و pH مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که  pHبرابر 5 برای جذب بهینه است. با افزایش غلظت یون‌های فلزی و کاهش مقدار جاذب، ظرفیت جذب افزایش یافت. داده‌های آزمایش از مدل‌های لانگمیر و فروندلیچ تبعیت کردند. حداکثر ظرفیت جذب با مدل لانگمیر برای یون‌های فلزات سرب، کادمیم و نیکل به‌ترتیب برابر با 57/74، 18/25، 12/36 میلی‌گرم بر گرم بود. نتایج این مطالعه نشان داد که NH2-MCM-41 جاذبی با ظرفیت جذب بالا برای یون‌های فلزات سرب، نیکل و کادمیم است.}, keywords_fa = {MCM-41,NH2-MCM-41,سرب,نیکل,کادمیم,جذب,ایزوترم}, url = {https://www.wwjournal.ir/article_1774.html}, eprint = {https://www.wwjournal.ir/article_1774_2a2dc90eff9e07f69770fb83322e9c32.pdf} }